ดาวน์โหลดแอป
97.11% 深海有鲛人 / Chapter 303: 304 理解

บท 303: 304 理解

慕尘被清平问的愣了一下,下一秒轻笑一声,“如果是呢?”

  “如果是的话。”清平面无表情道,“你砸了我的房子请按原价补偿。”

  清平风轻云淡的一句话让慕尘脸色顿然一变,“我会让人把银子给你。”

  慕尘皱着眉,脸色有些不自然,与清平进行这种冷硬的对话令他很不舒服。

  也许是那一个多月温情相处的影响,慕尘对此刻一脸冰冷的清平毫无隔离感,因为清平在他面前毫无保留的袒露过心怀,也曾将不为人知的委屈全部倾诉于自己,所以慕尘觉得自己能窥伺到清平的真性,无论清平此刻如何冷漠的对待自己。

  人,都是习惯了另一个人的好,就忘了两个人之间的距离。

  “谢谢你能遵守道义。”清平望向慕尘的眼神很清的,看不出任何恨意,仿佛那日落下的仇恨已不复存。

  这种仿佛望着一路客的淡漠眼神,像一把锈钝小刀轻轻划过慕尘的心,生生刮走了一块肉,心里那种说不明道不清的酸涩滋味也被带了出来。

  慕尘突然发现清平脸上的冷漠不是伪装出的,而是真的发自内心的冷,那种对眼前的人,彻彻底底封闭一切的冷。

  “你就没有什么想说的?”慕尘的声音没有开始时那么平静,可依旧算从容。

  “是你来找的我。”又是短暂的安静,安静的沉闷,慕尘的双眼开始变的如古井般幽深,透着股落寞和无力,放在身侧的手掌微微握紧又轻轻松开,下一秒,缓缓走到了清平面前。

  慕尘的声音比之前温柔很多,“我知道你还爱我。”

  “不,你不知道。”清平比慕尘矮一截,她微微仰着脸,脸色与声线一样清冷,“你只是觉得,而不是知道。”

  “清平,我比任何人都了解你。”慕尘再向前一步,看到的却只是清平脸上更为清晰的冷漠。

  清平突然笑了,很云淡风轻的一个笑,“所以我撑了这么多年,最后却败在了你的手里。”

  慕尘心中一沉,刚想开口说什么,清平突然再次开口,“慕尘,你觉得,我那所谓的欠你的,还清了吗?”

  说完,清平又低头,苦笑了一声,“我猜你一定认为没有,血没流,命还在,那种过家家似的惩罚哪算得上报复,更何况现在越来越不值钱的就是人的感情,况且还是个亡国公主的感情……”清平话未说完,慕尘突然伸手搂住了清平,清平只是下意识的动了一下,随后便机械似的接受慕尘的拥抱。

  慕尘难以抑制从心底翻涌而出的郁燥感,他紧紧拥着清平的身体,仿佛可以得到片刻安宁。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C303
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ