ดาวน์โหลดแอป
90.55% 我撞了南墙 / Chapter 345: 344规矩

บท 345: 344规矩

两个三十来岁的男人一左一右的将杜诺夹在中间,轻挑的语气让人听了就是欠揍。

  杜诺有些迷糊的摇了摇头,“谢谢,不喝。”

  “别呀,哥哥们请你喝,等会儿哥哥们再请你去吃烤肉怎么样?带你去玩好玩儿?”

  说着就想要上手,两杯烈酒哐的一声搁在桌面上,一左一右的摆在两个男人面前,“两位客人大概是第一次来,“尘世”有个规矩,不相互干扰,既然这位小姐没有要盛你们情的意思,也希望你们遵守规矩。”

  话语浅淡,没有怒气,也没有威胁。

  “你算什么东西,多什么事!再废话,我让你们老板炒了你!”

  一看就是不认识端木尘的,但另一个却是认识的,也经常在这周围游动,连忙伸手拉住他,“别说了,他就是老板,算了算了,走吧。”

  “呵,不就是酒吧,酒吧不就是来玩儿的,装什么高冷贞洁啊?真要是这么正经的人,就别来啊!呸!”

  那男人啐了一口,被劝诫的男人拉着离开。

  “你看,我说是狗男人就是狗男人!你们这些男人,看见女人就想着那档子事儿!恶心!”

  杜诺恶狠狠的喝完杯子里的水,低头拎起高跟鞋穿上,有些踢踏摇晃的起身。

  见她喝得迷糊,本想喊停,不过抬眼,看见她去的是洗手间的方向,倒也没有继续阻拦了。

  过了十来分钟,还没有见她回来,端木尘眉头轻蹙,招手喊了个女服务生,“方才坐这儿的女孩子,认得出来吗?”

  “可以。”服务生点头。

  “去洗手间看看她在不在里头。”

  没两分钟,服务生回来,“老板,没在洗手间。”

  端木尘微顿,随后点头,“嗯,去忙吧。”

  手上还调着的酒,连续几个动作之后,似是想到了什么,停了下来,没有再理会桌上的酒,往外头走去。

  站在门口扫了一眼周围,没有异常,悬着的心稍稍放心,想着担心方才那两人色心不死,看来是自己想多了。

  正要转身回去,听见一阵呜呜的的沉闷声,端木尘刚敛下的目光刹那犀利起来。

  几步加快往一旁的巷子过去,就看见杜诺被按在地上捂着嘴巴,身上的衣裙也有些脱落,狼狈不堪。

  那两个男人正兴起,随即察觉到一道身影,停了下来,抬头一看,端木尘那冷如冰刃的目光正盯着两人。

  “呜呜呜……”杜诺头侧过头看见端木尘,无助的朝他眼神求救,本来绝望的双眸染起了些许光亮。

  端木尘的眼神从杜诺身上离开,浅然勾唇,冷笑一声,“我说过吧,这里有这里的规矩。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C345
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ