ดาวน์โหลดแอป
62.46% 我撞了南墙 / Chapter 238: 237百年好合,永结同心

บท 238: 237百年好合,永结同心

回到墨子夜住处的时候,白邪已经回来了。

  “回来了?”白邪浅笑。

  向北北点头,“嗯,去书店见了公孙一面,问她要不要一起回去。”

  听见向北北去见了公孙倩,白邪先是微怔,然后才随口一问,“她怎么说?要是一起回去的话,我这边加定一张票。”

  “不用了,她说不回去。”向北北回答,但随后又说了一句,“好像有意准备在景城定居了,说是挺喜欢这边生活,要是可以,以后就将家安在这里也不错。”

  “将家安在这里?”白邪下意识的重复这句话。

  向北北一遍喝水一遍漫不经心的继续说道,“是啊,她说这边帅哥还挺多的,过些日子准备找个对象,合适的话,就嫁了好像也挺好。”

  看见白邪那有些微变的表情,向北北不动声色的回房,“我先回去休息一下,墨子夜,晚点出发了叫我。”

  “好。”墨子夜赤脚瘫倒在沙发上。

  向北北回房,墨子夜见白邪这个鬼样,今天他虽然没有听后来向北北和公孙倩谈了什么,但眼不瞎的人都看得出来公孙倩喜欢白邪。

  如今见白邪的模样,十有八九也是有点心思的。

  开口就凉嗖嗖的刺人,“一副生无可恋的样子做什么,喜欢去追就是了,磨磨蹭蹭的,不喜欢就别招惹别给人家机会,好好回去守着你的美娇娘。”

  墨子夜的话,让白邪心里的那根刺往上提了提,“你要是闲,就滚去收拾东西,少在这里说风凉话。”

  “切,还说不得了,我不收拾,带上证件,有钱还怕什么。”墨子夜翻了个身,满不在乎的说。

  白邪呵的一声冷笑,“那既然是这样,那给你还给司南羌违约金的钱,我怕是不用给了?正好,省一笔。”

  墨子夜蹬了一下腿起来,“别啊,那我这,我收拾就是了,你至于吗?好歹还跟我哥是兄弟呢,我可是长着和他一样的脸儿,怎么就这么狠心呢!”

  边吐槽着边回了房。

  见墨子夜回了房,白邪也转身回了房,手机拿在手上看了又看,点开拨号键,手指轻点按了一串号码。

  那头过了很久才接通,一阵沉默。

  他没有开口,电话那头也没有开口,不知道过了多久,那头才开口,“不知道电话费很贵的吗?”

  白邪手指微紧,他来这儿之后,国外号码用不了,他换了国内的号码,他没有开口,她怎么知道是他?


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C238
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ