ดาวน์โหลดแอป
31.94% 未来的路与你一起度过 / Chapter 148: 第二百四十七章 我是亲的!

บท 148: 第二百四十七章 我是亲的!

沐玥从刚才就一直在任豪的旁边听着两人的对话,看到任豪的样子后脸上就有点担心的想要跟出去。

  “好了,你不用跟去的,让他自己好好想想吧,既然相信他了,那就要坚持,对不对?”郑炎阻止了想要跟出去的沐玥,笑看着她说道。

  沐玥停止了自己的动作,看向了郑炎,虽然她已经尽力的克制自己的表情和眼神了,但她眼里的自责和其它的情绪还是被郑炎给捕捉到了

  “我虽然是他的兄弟,但是我并没有权利来说你们的事,我想告诉你,不要有自责与担心的情绪,因为这不是你们两个的错

  而且这件事其实很好解决的,就凭任豪和那个女孩基本没怎么见过面的情况,这件事的难度就减了一大半,女方肯定也不想嫁给一个不认识的男生吧,所以不要瞎想了。”郑炎看着沐玥说出了她所担心的事情。

  “我只是有点担心他压力有点大,而且我本来就很相信他啊!”沐玥先是呆了一下,随后便撇了一下脑袋,看着郑炎便强辩道。

  “好吧,你们俩玩,老林,走,我们出去一下。”

  郑炎无奈的看了眼沐玥,失笑了一下,应了一句后便叫上了坐在自己旁边的郑林,走了出去。

  “干啥?有事?”两人出去后,郑林便看向了郑炎问道。

  “没事,我只是想让两个女孩单独待一会,咱俩去外面逛一下,给他们各自一点空间。”郑炎看着郑林便说道。

  “哦~明白了。”郑林想了一下,随后便明白了郑炎的目的,应了声,两人便向着客栈外走了出去。

  “你们跑呢?”任豪正在门前的前台拿水,见郑炎两人出来了后便看着他们问道。

  “没事,行了,你也别倒了,我们出去走走,回来再倒。”郑炎笑着摆了下手,随后便让任豪把水壶放到了柜台上,拉着他便走了出去。

  三人走到了一颗柳树低下,下面摆着一张长椅,三人便坐到了上面。

  “怎么了?”任豪看着郑炎疑惑的问道。

  “没怎么啊,让两个女孩在那里待一会。”郑炎双手抱在脑后,笑着看了任豪一眼,随后便说道。

  “你傻?女孩的心思都很敏感的,你家沐玥也是女孩,她只不过是把这些藏起来了而已,我让妍初在那里陪她一会,咱们就在外面待一会再回去。”郑炎看了眼坐在旁边一脸懵的任豪便解释了起来。

  “你丫的才傻,你说的这些我都知道的,只不过她一直不说而已,这样也好,那我们就待一会吧。”任豪顶了郑炎一句,随后便无奈的解释了起来。


ความคิดของผู้สร้าง

你承诺过的月亮还是没有出现,而我只是衣单天寒地替你多爱了一夜人间。

  《句馆》

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C148
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ