ดาวน์โหลดแอป
19.46% 沉默的目击证人 / Chapter 161: 第一百六十二章:明年一定

บท 161: 第一百六十二章:明年一定

李春杏冲他微微一笑,“喝吧,看把你累的,都瘦了,你在别人家干活,姐看着都心疼。在我家干活不用着急,慢慢来就行。”

  小木匠低着头静静地听着李春杏说话,那甜美的声音就像一股清泉缓缓地流到心底,他顿时感到是那么暖心、亲切,他说,“谢谢姐!”然后一口气把碗里的水都喝干了,放下水碗,用手一抹嘴角,又去干活了,没再多说一句话。

  小木匠的手艺越来越娴熟,越来越精巧。李春杏有时候站在那里呆呆地看着干活的小木匠出神,他的身材是那么匀称,两只臂膀是那么有力,做出的家具是那么精致、简直无可挑剔,太完美了。李春杏对小木匠的感觉已经从开始的欣赏到了极为崇拜的程度。

  “小朱,你家里有几口人啊?”李春杏一边看着小木匠干活,一边和他有一搭无一搭的说话,看起来好像漫不经心的样子,其实她的心里已经深深地被小木匠的风度给吸引住了。

  “五口。”

  “哦,都有谁呀?”李春杏刨根问底。

  “父母,一个哥哥,一个姐姐。”小木匠回答道。

  “那,你最小了!成家了吗?”李春杏又问。

  “还没有呢,前一段时间有人给提了一门亲事,女方嫌我们家太穷。”小木匠说起这些事儿有些不好意思。

  李春杏不再问了,她进到屋里,拿了一块白毛巾,在温水里投了投,拧干,缓步走到院子里,递给小木匠。

  “来!小朱,擦一擦汗,歇一会再干吧!”

  小木匠看了一眼李春杏递过来的白毛巾,“姐,这毛巾太干净了,萧正这一擦毛巾就脏了,还是不擦了。”

  李春杏说,“你看你,毛巾脏了姐再洗,快擦擦汗,看把你累的。”

  她一边说着,一边靠过来一把从小木匠手里夺下毛巾不由分说就要给他擦脸。

  “还是萧正自己来吧。”小木匠吓得往后一躲,慌忙拿着毛巾自己擦起脸来。李春杏看到他惊慌失措的样子,咯咯地笑了起来。

  擦完汗,小木匠也没有停下手里的活。继续拿着刨子,咔咔地刨起了木板。带着松木香味的刨花顺着刨子眼一张张的卷起来,卷成一个个小圆筒,又唰唰地掉在地上。一会儿院子里就堆满了刨花,松木的香味儿飘满整个院落。

  晚上,丁泰华下班回到家里问李春杏说,“怎么样啊?你让小木匠先给咱家都做的什么家具啊?”

  李春杏说,“别提了,我觉得他今天什么也没干!就把几块板子给截开了,刨的光溜溜的立在那儿就走了。”

  丁泰华说,“你不懂,人家这是先选料,把料选好了,下一步做家具就省事了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C161
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ