ดาวน์โหลดแอป
98.08% 城市里的向阳院 / Chapter 462: 456、谈到了归期

บท 462: 456、谈到了归期

回到家的时候,欧阳秋实正在神情专注地玩着游戏,不时冲着耳麦大声说话,并没有注意到四个人回来了。

  欧阳夏荷倒是听到了开门声,从卧室里走了出来。

  “你们可真能逛,就不嫌累得慌,熟悉环境也不是一天就能熟悉的,我还以为你们不回来了呢。”

  欧阳夏荷操着手说到。

  孟春桃笑着怼了一句。

  “你这孩子怎么说话呢?要是不差你和你小弟,我们还真不回来吃饭了,你信不信?”

  “我信,我全信,好心当成驴肝肺,不理你们了。”

  欧阳夏荷笑了笑,说着话又回了自己的房间。

  欧阳秋实这才发现爸妈和爷奶回来了,他急忙关闭了游戏,摘下耳麦,扭过身子说到。

  “你们总算回来了,这都几点啦,我都饿死了,干等你们也不回来。”

  没等孟春桃说话,陈兰香抢着说到。

  “好的好的,这就做饭,宁可我自己饿着,也不能饿了我大孙子。”

  陈兰香说着话,快步走进房间,换了二棉袄出来,直接进了厨房。

  孟春桃急忙脱掉羽绒服挂在衣架上,又紧走几步也进了厨房。

  陈兰香不知道做什么,问孟春桃。

  “晚上准备做啥子哟?你说我做好啦。”

  孟春桃急忙笑着说到。

  “妈,您昨天做的糖醋鱼挺好吃的,孩子也都爱吃,您再做一个糖醋鱼吧,我热热剩菜剩饺子,再炒两个青菜就行了。”

  “既然你们爱吃,那我就做好啦,鱼在哪里啊?”

  陈兰香说完话,四处找着鱼。

  “在这呢,我今早缓的。”

  孟春桃从冰箱里取出一条草鱼放在盆里,笑着说完,又从冰箱里拿出一把芹菜、两个青椒和一个土豆,来到水池洗着。

  欧阳春感觉屋里有点凉,也进了厨房,往煤炉里加着煤块。

  “阿春啊,我来吧,你进屋歇着去好啦。”

  陈兰香走到欧阳春的身边说到。

  “妈,不用了,您就别上手了,免得弄一手灰。”

  欧阳春边往炉子里放煤块边说到。

  “这个小炉子还蛮好的,把屋子烧得这么暖和,我在家的时候啊,总听到人说北方的暖气好的很,真是挺好的。”

  陈兰香说着话走回到炉台前收拾起了鱼。

  孟春桃一边摘着菜一边和陈兰香聊天。

  “妈,上海没有暖气,你们冬天怎么取暖啊?”

  “我们都用空调的,没有暖气好,不舒服的。”

  “那多好呀,一定跟暖和吧,我们单位就有空调,很方便,还可以调节温度,我们都爱用。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C462
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ