ดาวน์โหลดแอป
65.81% 城市里的向阳院 / Chapter 310: 307、突然出现了意外

บท 310: 307、突然出现了意外

欧阳春已经擀完了皮,拿起一个饺子皮包着饺子,边包边说到。

  “舍不得也得放手,你没见狼崽子会跑之后,母狼就把小狼赶出去,否则狼就不是狼了,孩子总不能陪咱们一辈子,总要有人接你的班。”

  孟春桃“扑哧”笑了,说到。

  “瞧你这话说的,我儿子可不是狼崽子。其实,舍不得归舍不得,我更有点担心,你说咱家秋实心眼实,人又老实,英子心眼明显比咱儿子多,我真怕咱儿子吃亏,英子像她爸,城府深着呢。”

  欧阳春不以为然地说到。

  “你就愿意操这闲心,年轻人在一起,如果彼此喜欢,谁又能舍得欺负谁呀?出去见了世面,咱儿子也会长大,我相信我儿子,再说了,英子也是咱们看着长大的,不会的。”

  孟春桃撇了撇嘴,说到。

  “那可说不准,我总觉得咱儿子不是英子的对手,英子如果见了世面,还能不能看上咱儿子,我还真有点担心。”

  “我觉得不会。”

  “会不会的,现在谁也说不准,行了,我煮饺子了,你去歇一会儿吧,剩下的面我来收拾。”

  孟春桃把最后一个饺子放到盖帘上,端着进了厨房。

  欧阳春把剩下的面揉成面团,放在盆内用保鲜膜蒙上,把面板收拾干净,这才洗了手坐下休息。

  饺子包起来很费事,吃起来却很省事,两人很快吃过了晚饭。

  孟春桃刚把桌子和厨房收拾完,她的手机突然响了。

  孟春桃让欧阳春看看是谁打来的,欧阳春拿起手机看了看,扭头冲孟春桃说了一句“是刘颖打的”,便把手机放到茶几上,看起了电视。

  孟春桃知道,刘颖这个时间打电话,一定是有急事,急忙把手擦干,回到厅里,从茶几上拿起电话,起身进了卧室,随手把卧室的门关上,她不想让欧阳春听到刘颖说什么。

  刘颖的语气很急。

  “孟姐,不好意思,打扰你了,有件事我必须马上告诉你。”

  孟春桃听刘颖的语气不对,急声问到。

  “出什么事啦?你快说。”

  “孟姐,我对不起你,刚才叶智秋请我吃饭,和我要你的手机号,我没告诉他,他居然趁我去卫生间的时候,偷看我手机,可能记下你的号码了。”

  孟春桃的心顿时格登一下,她怕欧阳春听到,急忙压低声音说到。

  “你现在在哪?我去找你,见面再说。”

  刘颖的语气中充满着懊恼。

  “我刚把他骂了一顿,饭也没吃完就回来了,正往家赶呢。”

  “好,我去你家,你在家等我。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C310
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ