ดาวน์โหลดแอป
58.59% 城市里的向阳院 / Chapter 276: 273、孩子大了不由娘

บท 276: 273、孩子大了不由娘

李家和和张蕊都默默地低着头吃起了东西。

  过了好一会儿,李家和抬起头,似乎一切终于想通了,端起酒杯,笑了笑说到。

  “听了你们的一番话,我茅塞顿开,嫂子说得对,儿孙自有儿孙福,顺其自然吧,来,喝酒。”

  四个人一起端杯碰了一下,李家和和欧阳春一仰脖喝干了。

  孟春桃急忙阻止到。

  “酒不能这么喝,喝急酒伤身体。”

  欧阳春笑着说到。

  “开心的酒千杯不醉。”

  李家和也说到。

  “嫂子,放心吧,不会喝多的。”

  接着,一边吃着狗肉一边继续说到。

  “我还真怕因为两个孩子伤了我和老马二十年的交情,所以,我一直没敢去找老马说这件事,总觉得没法开这个口,他知道我对马驰有成见的,我又怕他把马驰打个好歹。”

  李家和点了点头,见李家和似乎听进去了劝,于是继续说到。

  “他和我说,他可对迎娣没有成见,也没怪你们,倒是一直担心伤了你们的和气呢。我建议你找个机会,主动和老马见个面,把话说开,一起想办法,总这样闷着也不是长久之计,时间长了,难免会生分。”

  李家和终于下定了决心,说到。

  “说实话,我好几次想找老马把事情挑明,可又怕影响到两个孩子,事情反倒更糟。如今,孩子自己把事情挑明了,我真该找老马一起商量一个办法。孩子这么偷着走了,什么都没准备好,万一出点啥事,可真是追悔莫及了。”

  张蕊白了一眼李家和,说到。

  “死要面子活受罪,听了欧阳和春桃的话,我心里也想明白了,两个孩子愿意在一起,那就在一起,拦也拦不住。人家两个小人去南方了,不一定怎么乐呢,咱们两个老家伙倒是吵得没完没了,在这里怨天尤人的,这不更成笑话啦。明天我就去找老马,把话说开了,二十年的交情,情重如山。”

  欧阳春一拍巴掌,赞到。

  “好,这才大气,家和,你和张蕊比起来,你的肚量可是有点小,和老马比,你也是小上那么一点儿。行啦,都过去了,不是有那么一句歌词嘛,往事随风,今天你请我们吃饭,这样的气氛可是辜负了这美好的时光,还有这美好的包房。”

  欧阳春的话让李家和和张蕊都有些不好意思了,两人一起举起酒杯,张蕊抢着说到。

  “都是我们不好,来,喝一杯。”

  “莫负春光,不负韶华,来,干杯。”

  四个人的情绪又都好了起来,四个酒杯碰出响亮悦耳的脆响,似乎刚才的不愉快如一块浮云飘过,并随风飘散,重新又露出了晴朗朗的天空。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C276
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ