ดาวน์โหลดแอป
89.94% 魔临 / Chapter 929: 第七百二十六章 晋级

บท 929: 第七百二十六章 晋级

面条很筋道,吃起来很爽口,汤也很鲜美;

  这意味着苟莫离还带了不少香料,准备得很是充分。

  “主上,煸黄豆咱是真没带,不过有些腌生姜,您来点儿?”

  王爷点了点头。

  苟莫离拿出一个小布袋,里面包着几块腌生姜。

  郑凡也没需要切,用筷子夹起一块送到嘴边咬了一口,剩下的继续放面碗里。

  苟莫离自己捏了一颗蒜,咬了一半,

  道;

  “其实,主上先前说的话,狗子是懂的。”

  “哦?”

  郑凡一边喝着汤一边给出了点回应。

  “雪原上还好一些,那地儿环境恶劣,人不抱团不争取牧场,很难熬得过寒冬,相较而言,聚居在天断山脉里的那些生熟野人,就好过了不少。

  吃,也是很难吃得饱的,但但凡想点辙,学一学山里的野兽到处寻摸点儿东西勉强充充饥,真叫天不应叫地无门的想饿死,也挺难。

  穿,肯定也是穿不暖的,但哪怕抱点枯枝,寻一处小洞穴,身上没什么病肚子里也有点儿吃食时,想冻死,怕也不容易。

  山里的日子,真的比雪原上要舒坦许多。

  而且他们距离晋地很近,一些熟野人的生活习惯,已经和晋人很相似了。

  但以前的赫连家闻人家他们,有事儿没事儿的,就喜欢进天断山脉里去捕猎野人,要么是单纯地杀戮,以他们的首级作为夸耀军功武勇的战利品,要么就是抓为奴仆,变卖出去以此牟利。

  当年,狗子我在那里时,也曾很是不解过。

  明明山里的野人真的不少,这边一个部落那边一个部落的,而且他们的日子比雪原上的同族,要舒服太多,雪原上,每过一个冬天都得冻死一大片的人。

  可他们居然就放着这般好的日子,依旧过得任人宰割的生活。

  他们哪怕奴颜婢膝于晋人,依旧不会被晋人当作人,可他们偏偏又不敢去反抗。

  我就纳闷了,

  为什么就不反抗呢?”

  正在吃面的郑凡停下了动作,怎么着狗子的这个类比,有点把自己比作那啥的意思?

  狗子则沉浸在自己的叙述之中:

  “一开始,我是怒其不争,真的是废物,一群废物啊,正是因为这样子的废物实在是太多了,我野人数百年来,只能蜷缩在极寒塞外角落里苟延残喘。

  再之后,狗子我开始准备做事了。

  然后,

  渐渐的,

  我就明白了。

  在北封郡当辅兵偷学镇北军兵法军阵时,那日子过得很枯燥也很苦,很多个晚上,狗子我都是抱着那只绣花鞋入睡的。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C929
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ