ดาวน์โหลดแอป
50.29% 魔临 / Chapter 519: 第三百二十七章 第一镇!

บท 519: 第三百二十七章 第一镇!

在盛乐城时,姚子詹曾对当时还只是盛乐将军的郑凡说过,厮杀过后的战场,是多愁善感的。

  当时郑伯爷调侃他到底上过几次战场,为何上次自己南下攻乾时,未曾看见一位誓死抵抗的县太爷姓姚名子詹。

  姚师气急,嚷嚷着自己没上过战场难不成没下过瘦马的床?

  一样的盘肠大战,一样的满床疮痍,一样地看着自己身边躺着的人,感觉萧索和落寞;

  不过,

  当初郑伯爷之所以反驳姚子詹,只是觉得这文人老儿闲得蛋疼,明明没真的上阵厮杀过却非要弄出一副感怀战乱的模样和姿态;

  但实际上,

  姚子詹,其实说得没错。

  将近五千的伤亡,野人死居多,雪海兵伤居多,刨除野人的战损,自己的损失,并不算大,和脚下这座刚刚被打下来的战略要地央山寨而言,可以说是不值一提。

  脚踩在血渍上,四周,都是正在忙碌的军士。

  没死受伤在地的楚人,会被补一刀,给他们一个痛快,倒是没人去割首级,因为军功会按照贡献分摊给每个人;

  受伤的袍泽,正在被进行救治,四娘曾教过一批军士关于战场急救的措施,他们,学得马马虎虎,但,聊胜于无,简单的伤口还是懂得处理一下以防止感染的,至于重伤号,会带回去,毕竟是袍泽。

  能救回来的,会有伤残抚恤,且家庭依旧能承袭标户待遇;

  救不回来的,腰牌会被带走,送与家人,若是没成家的,义字营里,大概又会多出随他姓的一个孩子。

  救治时,野人的伤者,也被一道救治着,这不是郑伯爷吩咐的,而是他们自发的。

  其实,也根本就不用吩咐。

  有些人,是奴仆兵,上去就是消耗敌人的箭矢和气力的,死了也就死了,伤了,自己糊把土就是了,运气好没死的话,下次继续提拉上去接着使;

  但这一次冲寨的野人,却用他们的英勇无畏的表现,赢得了来自雪海关正军的尊重。

  一支有精气神的军队,他的内在氛围,必然会尊重勇者。

  郑伯爷停下脚步,他看见远处尸体堆上,正在哼唱着雪原民谣的野人王。

  其实,野人王自己心里也清楚,他前些日子组织和鼓动的这三千骑,就是来送死的。

  但只要脑子正常的人,都应该清楚,让那些信服自己的人去送死,这种感觉,绝不会好受。

  瞎子和苟莫离关系不错,俩人时常会一起聊聊,比较有共同语言。

  曾一次在郑凡和魔王们的小聚会上,瞎子这般说野人王。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C519
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ