บท 27: Chapter 27

"Gusto kita, Frey. Putangina, gusto kita."

Kasunod niyon ang paghapit niya sa bewang ko saka ako hinalikan. Saglit lamang ang halik na iyon at sa pagkakataong ito natulala ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, bumigay na naman ako.

He said he likes me. Magsasalita na sana ako nang magsalita siya.

"Sa tingin mo ba 'yon ang sasabihin at gagawin ko? You'e wrong, Frey!"

What the hell did he say?! Ibig sabihin...

"Tangina, sa totoo lang naaawa ako sa lalaking 'yon dahil alam kong ginagamit mo lang siya para sa akin! And that's a fucking wrong idea, Frey!"

Sa saglit na pag asang binigay niya, agad din iyong lumagpak.

Oo na, umasa na naman ako! Oo na, halos hindi ko na marining sa lakas ang pagdagundong ng dibdib ko nang sabihin niya ang magic word na 'yon! But in the end, isa iyong bagay na parnag imposibleng magkatotoo.

Akala ko... damn him! Puro nalang ako akala!