ดาวน์โหลดแอป
55.42% 赤心巡天 / Chapter 1403: 第三十三章 天下得一都尉难

บท 1403: 第三十三章 天下得一都尉难

“林况畏责自杀,已是北衙定论。”得鹿宫中,天子高坐金色石台,依然不见什么情绪,只问道:“事隔这么多年,你要为他翻案?”

  “林况大人当年的确是自杀,这一点毋庸置疑。但自杀的原因,却不可能是‘畏责’。”

  姜望说道:“红窑案、金线案、紫缎案……这些名噪一时的大案要案,有人人畏难的,有盘根错节的,有复杂凶险的,都是林况亲手破获。微臣翻阅卷宗,面对案情,常有瞠目结舌,不免为之惊叹。林况若是畏责之人,办不下这些大案。青牌创建以来的第一神捕,又怎么可能畏责?”

  能把林况当年破过的有名大案如数家珍,足见姜望在私底下所费的工夫。那是抱着厚厚的卷宗,反复研究过。

  任何人其实只要读过这些卷宗,也就大概能看到林况是何等样的一个人。

  而他继续道:“嫌犯死于囚室,难道不是看守之责?难道不是狱卒之责?

  何以当年田汾死在监牢,却是林况畏责自杀?

  现在都说是林况抓错了田汾,可田汾死的时候,他身上的疑点还没有洗清,只是因为他死了,才无法继续追究。这怎么能够就直接定论,说是‘抓错了’呢?

  臣翻阅记录,查问当年经事者,发现在当年,‘抓错人’的声音和‘田汾有问题’的声音,其实是一半一半。

  但在林况身死后。似乎大家就都承认是他抓错人了。

  可世间怎有这样的道理?

  岂能因为林况身死,无法为自己说话,还活着的人就已经不需要再调查,可以擅下定论?这对死者何其不公!”

  天子并不说话。

  姜望于是又道:“十一殿下有一幅遗笔,是他生前所书最后一幅字,遗赠于臣。”

  天子果然有了些兴趣,问道:“写的什么?”

  姜望答道:“字曰,‘天不弃我大齐,生我姜无弃!’”

  天子一时沉默,显然也陷在这句话的情绪中。

  姜望则继续道:“何为不弃大齐?”

  他抛出这样一个可以称得上宏大的问题,又自己答道:“臣以为,是不弃齐臣、不弃齐民!

  尽忠职守者,不该被弃。

  有功于国者,不该被弃。

  凡为齐而战,无论老幼贤愚,不应为大齐所弃!

  十一殿下在时,之所以给那冒牌的张咏机会,只是因为我大齐不忘勋臣。

  同样的,殿下生前屡次钦点林有邪办案,亦是表示我大齐不忘林况这样的名臣。

  盖因林况虽是自杀,却是死于流言,死于怖惧,死于冤屈……而非畏责!”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1403
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ