ดาวน์โหลดแอป
29.29% 赤心巡天 / Chapter 751: 第十四章 此中零落

บท 751: 第十四章 此中零落

飘远的流云之中,仙气飘飘的叶某人正在抱怨。

  “你瞎掺和什么?要是真踹出问题来,本阁主岂不是做了亏本生意?”

  “嘿嘿,我又不傻,注意着呢。”怪模怪样的异兽嬉笑道:“真痛快!”

  “是啊……”

  某叶姓真人长舒一口气,满脸舒爽:“世事洞明皆修业,念头通达即资粮!”

  异兽甩着尾巴:“你占了凌霄之势。但也替他割裂了部分因果。对前路没有妨碍吧?”

  “呵。”某叶姓真人屈指一弹,洞光穿空,浮云流散:“有些负重,于他是一座山,于我,是一粒尘!”

  ……

  ……

  狂风骤雨打芭蕉,此中零落为哪般。

  行凶的暴徒离去了。

  姜望缓了好一阵,才将混乱的道元调整回来。

  连着被苦觉老和尚暴打了两次,他直恨得牙痒痒。

  第一次挨揍,想着纾解老和尚收徒不成的怨气,也就罢了。但这怨气未免太长久了些。怎还揍了又揍,揍上瘾了?

  这样隔三岔五地被揍一顿,他姜望怎么见人?怎么在妹妹面前昂首挺胸?

  但真要说如何报复苦觉……他倒也做不出来。毕竟苦觉真真切切救了他的命,又是长辈。

  而且他也打不过……

  “怨不得我了净礼。”他最后咬牙切齿道:“要怨就怨你师父吧!”

  苦觉今天怎么打的他,以后他都要在苦觉的宝贝徒弟身上还回去。让苦觉着急,让苦觉生气,让这黄脸老和尚干瞪眼。

  “……算了。”

  幻想了一阵,姜望终是叹了一口气,认命般地将被打落的面具捡起来,慢慢戴上:“迁怒于人,非是英雄所为。我还是好生修行,早点让老和尚打不过我,才是正理。”

  雍国在云国的西北方,长河穿境内河昌府而过。

  姜望一边控制道元在被殴打过的部位游走,舒缓疼痛,一边往前走。

  “不过……怎么感觉刚才打我的人不止一个?”

  “有没有净礼啊……太混乱了没注意。净礼看起来怪单纯的,不会那么蔫坏吧?”

  ……

  ……

  被念叨着的净礼和尚,此刻正在哭鼻子。

  他跪坐在地上,浆洗得干干净净的僧衣上,染了几点血迹。

  干净的眉眼皱成一团,呜呜呜地哭。

  在窗口洒进的光线里,他的泪眼纯净非常。

  在他面前,躺着一个形容枯槁的黄脸老和尚,双眸紧闭,一动不动。

  未几。

  “哭哭哭,哭什么哭!”黄脸老僧睁开眼睛,一顿大骂:“哭丧呢你!”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C751
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ