ดาวน์โหลดแอป
4.6% 古中秘 / Chapter 47: 第四十七章 王林的戒盈杯

บท 47: 第四十七章 王林的戒盈杯

说了这么多,其实那两瓣残品拼起来,是一只戒盈杯。但杯子的杯壁两瓣了,得有大拇指那么大的一块,所以这件东西,已经称不上‘宝瓷’了!

  还有,这只戒盈杯的颜色,也没有正品那么好,不仅釉色有问题,就连瓷釉表面还有许多不明显的气泡和颗粒,八成是釉料没有搅匀的结果!

  可问题是,王林好像很在意这件东西,老刘此时提起正事,前者和董老板的眼神,也转移到了那两瓣戒盈杯上。

  老刘接着问董老板,“您不愿意让我们喊您前辈,那我就称呼您董老板吧!董老板,不知道这件东西,您有没有出手的意思啊?”

  董老板抿了一口茶,笑道:“开铺子嘛!摆出来就是商品,不出手的话,我就搁家里自己玩了!只是这件东西不仅是个残品,而且价格也.....”

  几乎没出过声的王林道:“价钱能商量,但我更想先了解一下这件东西本身!”

  干这一行的,有些东西是必须要问清楚来历的,可又不能问的太细,只要双方能明白意思就行。所以王林的问题也不算过分,反倒很是正常!

  可董老板却摇了摇头,拒绝道:“关于这件东西的来历,我并不想说。不过我能保证,这件东西绝对不是歪道上来的!所以,恕我不能遵规,这东西到我手上的故事,我不会告诉你们的!”

  “这件东西肯定不是烫手山芋,这点我清楚的很!”王林也直言道:“只是规矩不能破!我至少得知道您的这件东西是收来的、还是拍来的吧!”

  “哦,如果你想知道这个,那我可以明确的告诉你们,这是我收来的!”

  “是东城王家的吧!”王林嘴角一挑,笑了道!

  董老板惊讶道:“小兄弟和王家有交情?”

  “董老板恕罪,这是我的私事!”王林抿了一口茶,又道:“我想咱们应该谈一下价钱了!前提是董老板愿意出手!”

  其实一件残品并不值钱,何况这件残品也不算是老古董,本身的品相又不是太好呢。

  所以,这件碎成两半的戒盈杯,便轻而易举的归了王林所有!

  除此以外,王林还在董老板的宝瓷斋里,选了两件中等瓷器,估摸着年代,应该是清中时期!

  可就王刘二人带着东西离开时,董老板却递给他俩一张名片,还说了句:“两位小兄弟,如果你们的手里有瓷器想出手的话,不妨先和我谈谈!”

  在古玩瓷界当中,董海自然是有资格先人一步进行出价的,这既是因为他的阅历和人品,也是因为他对瓷器的那份心。

  因此,在这一行里,只要是和瓷器有关的事,他董海都该提前做下准备的。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C47
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ