ดาวน์โหลดแอป
69.11% 怪异管理公司 / Chapter 1155: 一千一百五十五章

บท 1155: 一千一百五十五章

我哭着告诉他,如果他要强行对我不轨我便从船上跳下去。

  他害怕了,哀求我不要跳下去,我告诉他,约定时间是一年,我一定会遵守,现在已经过了半年,只要再等半年,到时候我便满足他所有要求。

  听到这句话,他满怀欣喜的回到船舱睡觉,只留下我在船板上吹着凉风,刺骨的寒风也抵不过我心中的寒意,这个世界上从未有人真正关心过我,他们只是贪婪的窥视我的美貌……

  有关我的传言,很快传到了金陵城中,一位有权势的大老板找上了渔民,想要从渔民手中将我卖下,第一次渔民拒绝了。

  第二次,大老板前来给了渔民一百两银子,说要见见我,渔民经过一番挣扎最终同意了,一百两银子是他这辈子都没有见过的巨款,他将我从船舱里喊出来,我害怕的缩在渔民身后,不敢去正视那个富商。

  富商看到我眼前一亮,随后什么话也没说便走了,渔民口中的大老板走后我害怕极了,我请求渔民不要把我卖掉,他笑着对我说,养了我十五年,我生的又这般美丽,怎么舍得卖掉我,有了这一百两他便有钱了,不用继续辛苦扑鱼讨生活,到时候他去乡下买几十亩地,然后用剩余的钱盖一所大房子,到时候他下地干活,我在家洗衣做饭看孩子……

  我瞬间被他描述的画面所打动了,美丽对我来说俨然已经成了沉重的负担,我不想再过被人用异样眼光看待的日子,我只想平静的生活。

  没有人打扰,没有人知道,男耕女织的日子貌似不错,我激动的冲他点点头,掏心的对他说,我们去乡下的时候,不管够不够一年,我都嫁给他!

  那一夜是在我八岁之后与他心最近的一夜,仿佛又回到了小时候,坐在他怀里数星星的日子,我想嫁给他,就这样过一生也不错啊……

  可天不遂人愿。

  就在我们两个准备收拾东西卖掉船只去乡下生活的时候,那个所谓的大老板又来了,这次他带来了满满一大箱的金银珠宝,珠宝被两个壮汉抬到船上,打开的那一刻珠光宝气,在阳光下直逼眼,渔民顿时惊呆了,一百两都是他这辈子没有见过的巨款,这一箱珠宝,是他几辈子,甚至十几辈子都无法积累的财富。

  大老板似乎很满意渔民震惊的神情,脸上露出一个鄙夷的笑容,他说只要将我卖给他,这箱珠宝便是渔民的。

  我顿时吓得面无血色,瘫在渔民身边,渔民也紧随其后瘫在船上,他抓着我得手是那么用力,仿佛要将我得手抓断,但我毫无知觉,那一刻我整个人都出在一片空白之中。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1155
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ