ดาวน์โหลดแอป
95.76% 渡魂灵 / Chapter 655: 11

บท 655: 11

除了桃花。云阳还带来了花荣,最喜欢的书房斋的糕点。还有一些江南的名吃。以及他喜欢的桃花酿。都是他喜欢的。

  摆成一排,便坐在那黄陵前,同花荣说说话。随意的聊聊。有一搭没一搭的。加速着自己这些年的思念。

  “记得你以前。最喜欢去江南的花灯节。你说人多热闹的时候才最为有趣。你最喜欢那的荷花灯。总是喜欢买上一个。然后放在姜水中。任由它飘远。汕头总是写着各种各样的心愿。”

  “无论是放荷花灯。还是在南山小寺祈福。你的心愿总是只有那么一个。希望阿哥岁岁无忧。万事顺遂。可惜阿哥没有那么好的福分。拜拜了,浪费了你这么多年的祈福,没有岁岁无忧。也没有万事顺遂。可是没有一能一直陪在你身边。”

  “很抱歉。二哥,不应该忘了你。也不应该。没有回到中远来。你会会责怪阿哥。没有带你去南山。没有完成对你的承诺。也没有让你看到买束桃花盛开的模样。阿哥,答应过你。他那场战争胜利了。等二哥回来了。阿哥就带着你去南山。你最想去的地方。”

  “可惜阿哥都没有实现。以前去不了。现在也去不了。阿哥或许这一辈子都无法去南山了。阿哥,怕睹物思人。阿哥,怕。怕自己活不下去。”

  “你小的时候是会闹腾了。总是哭。哄不好的。你知道吗?小公主也可可闹腾了。也喜欢哭。谁也哄不好?但是阿哥给她唱起了那首江南的儿歌。他就不哭不闹了。跟你一样。蓉儿。你明明已经走了。可是阿哥的生活里到处都是你。就像得了魔怔一样。”

  “如果知道是今天这样的结局。阿哥肯定不会带你来长安。阿哥就在江南。就在江南守着你。我平平淡淡的过日子。事事无忧。不去建功立业。也不去驻守边关。其实。都怪阿哥。二哥,看到你和皇上在一起。胸口就发闷,所以寻找了个借口。就一直驻守在边关去。阿哥,怕回了。阿哥,希望你幸福。但害怕那份幸福不是我给你的。”

  说到这。云阳的眼眶已经红了一圈,又一圈。眼眶润湿。泪珠子啪嗒啪嗒往下掉。他的声音有些哽咽。但是没哭出声来。像是无声的悲鸣。

  胸口发闷的厉害。还有揪心的感觉。脑海里回荡的都是花容笑面如烟的画面。越是这样。他越是难受。明明是近在咫尺的姑娘。可他偏偏不能再保护她了。明明触手可及。却远在天涯。

  那边走过来一个人。云阳煎了一下。连忙擦拭眼泪。忘了过去。是个熟悉的人。穿着一身尼姑的衣裳。面目平静。似乎已经是无欲无求了。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C655
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ