ดาวน์โหลดแอป
88.74% 渡魂灵 / Chapter 607: 325

บท 607: 325

四月的天。不热。也不凉。很暖和。连同吹过来的微风。都是清凉凉的。一路上繁花盛开。极为好看。似乎在庆祝着这盛大的胜利。此处就洋溢着开心。

  尚秋云特意在叶青。常去的那家酒楼等着。从早上等到晚上。然后再从晚上等到早上。生怕错过了他什么时候过了。他也去府邸等后果。只不过都是避而不见。叶家父母看了心疼。睡了好一些的话。让他不要去怪叶青。毕竟呀。这种事。谁也没料到?

  所以怪不了任何人。要怪只能怪造化弄人。情深缘浅罢了。

  “小姐。今个还要在这等。”小厮走过来询问的。“小姐,等的是哪家的公子?这位公子的运气未免太好了些。”

  尚秋云莞尔笑笑。“他运气好不好?我不知道。但我以前运气倒是挺好的。可能好得过头了。连同老天爷都嫉妒。才会如此待我。收回我这好运气。不过也不打紧。运气没了,就没了吧,人还在,就行。”

  小司,听不懂尚秋云的意思,便客气地笑笑。询问道。“小姐,可还是要桃花酿。”

  单秋云点了点头。“几瓶桃花酿?再被一些上好的女儿红。若是他来了。你别送过来。如果不来。就先备着。总有一天她会来。”

  小厮点了点头。“小的明白了。小姐,慢慢等。公子一定会来的。小的听人家说。世间的深情皆不可,辜负。那位公子一定也不会辜负小姐心意的。”

  向秋云看了看窗外。满树的桃花。开的正旺盛。惹人喜欢。

  “但愿如此。”

  说着从怀里掏出一锭碎银子来。递给小厮。“你嘴甜。借你良言。这赏给你的。”

  小思欢喜的接着。“谢谢小姐,谢谢小姐。”

  尚秋云摆摆手。“去吧!我想一个人静静的等等。”

  “好嘞。”小厮应了一声匆匆忙忙地退去。

  尚秋云手托着腮。看着一树的桃花。渐渐迷了眼睛。生出了几分欢喜来。以前总是闹腾的性子。不喜欢这些雅俗的东西。连同花。都不愿意瞧上几眼。如今静下心来了。倒是觉得格外好看。所有的浮躁。似乎在这一刻。都平静了下来。

  长安内的桃花开得正好。皇宫内的桃花开的也是独树一帜。买数买数的。粉嘟嘟的。远远瞧上去。如同一片粉红色的云海。格外惹人喜欢。站在那树下。风儿一吹。定会落下一双桃花了。若是芳心暗许的男子走过。断然会着了迷。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C607
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ