ดาวน์โหลดแอป
87.57% 渡魂灵 / Chapter 599: 317

บท 599: 317

周斐然又灌了好几口,酒。“但我在心里还是自责的厉害。你不知道?上次上元佳节的时候,我同他悄悄的回长安了。他同我说。尚小姐,愿意嫁给他了。说等回到长安。他们便结婚。”

  “你也知道。叶青有多么喜欢上家的小姐。回来的路上,他念叨了一路,满是欢喜。恨不得现在就去嫁。他为了她装病。为了他喝酒喝到胃出血。你也是知道的。如果那次可以阻止他领兵。现在啊!估计等回长安的时候。便是他们大婚的时候了。”

  吕一良叹了口气。“只能说是造化弄人。他们俩就是一对冤家。一个愿打一个愿挨。闹闹腾腾的。这好不容易互表了心意。好不容易准备在一起。谁知道又出了这档子的事?”

  “是呀。所以是一件所有的情爱。都需要珍惜。谁知道明天会发生什么?谁知道?下一秒会发生什么?喜欢了就要去喜欢。”周飞扬感慨说。

  吕一梁笑着打趣的。“你这是说自己的吧。当初你和林欢。也是闹闹腾腾的。一个追的要命。一个跑的要命。若是早些在一起。说不定现在孩子都能出生了呢。”

  周斐然笑了笑。谈起林欢。她眉眼都带着宠溺。“算算日子。她已经。七个月了。应该快了。从我们大军回长安的时候。他便已经生孩子了。对了。孩子怎么样?他怎么样了?”

  “终于想起那母子俩了。”吕一良喝了口酒。“挺好的。下次还去给他把脉。这些时日他大多数都住在皇宫里。和皇后娘娘都是小一在照顾。有神医在你还不放心?那可是全长全全天下最厉害的郎中。连我都自愧不如,甘拜下风。不过呀。她总念叨着你。听多耳朵都快起茧子了。”

  周斐然眉眼带笑。“我是她夫君。自然要念叨着我一些了。”

  吕一良哼了一声。“好不容易淘到这来找个清净。唉。看来是如意算盘,要落空了。在长安听着零花念叨着你。在这听着你念叨的林欢。真真是可怜了我这个孤家寡人。”

  周斐然忽然严肃起来。“这么多年了。不打算?再找一个吗?”

  吕一良正了正。沉默了片刻。缓缓的摇头。“不了。都一把年纪了。别糟蹋人家小姑娘了。”

  “你还是没有忘了他。”周斐然肯定的说。

  吕一良倒也不必会。点了点头。“怎么可能说忘就忘呢?你们都以为相处了,不过两三个月的时光。能有多少的喜欢?可偏偏呀。我就是那个陷得最深的人。喜欢的时间更长的人。虽然只有两三个月。但已经足够,我怀念一生了。”

  周斐然感慨道。“知道你有如此深情。想来他在九泉之下也是幸福的。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C599
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ