ดาวน์โหลดแอป
85.23% 渡魂灵 / Chapter 583: 301

บท 583: 301

获得皇上和皇后娘娘的同意之后。太子便着手准备起来。同花液。带着几个暗卫。在长安城门口。救济灾民。

  此一举。获得很大的反响。好评如潮。全长安的百姓。纷纷赞赏太子的举动。认为起以后定是一个贤明的君主。前来的灾民排成长队。从长安城一直排到长安外。如同一条长龙。远远的望不到头。

  太子便站在粥铺前。一个一个亲手布施。凡是亲力亲为。态度谦和。没有半分的架子。让占民们感动。芳芳,感谢太子的大恩大德。

  甚至说。要为太子修建寺庙。供起来。太子自然是推辞。不敢应声。毕竟自己的父皇都没有修建寺庙供人瞻仰。而他又怎么能干?若是如此。怕是要被别人抓住把柄大肆羞辱宣扬一番。

  “殿下,差不多了。已经临近傍晚,我们该回去了。如实再不回去。怕是皇后娘娘会担心了。”花叶站在一旁说。

  项念煜抬头望了眼天色。再看看眼前排,如长龙的队伍。摇摇头说。“再等等。人还有这么多。我们怎么能先行离开,让暗卫先回宫禀,告母后让他务必不要担心。我稍后下回去。”

  “这。”花叶有些犹豫。但知道说不动太子。只好隐身下去。“是,属下这就差人去办。”

  转眼的功夫又是一个时辰。西边日头的黄昏已经没了。昏昏沉沉的黑暗笼罩着整个天空。没有半片的霞云。倒是繁星点点。开始发光发亮。

  排成队的长龙。已经完成了一半,有余。项念煜微微活动下身子。一次一次的亲手布施。倒是有些劳累。身子骨本身变弱。渐渐的有些吃不消。毕竟来回的动作重复着。手腕都有些发麻。

  “行行好吧,行行好。”

  正当项念煜准备离开。一家民又上前来。端着一个破碗。盯着眼前的粥。留着口水说。“太子大恩大德。小明没齿难忘。行行好,给口粥喝吧!”

  如此情况,项念煜怎么能拒绝的了?当即。舀了一大碗粥。放在难民的碗中。又递给两个馒头去。“你放心。有本太子在了一天。便不会让自己的子民饿着。这也是父皇和本太子的意思。”

  难民拿着两个馒头眉开眼笑。“好人。好人大好人。”口齿不清地说着。甚至还要跪地摩拜。

  项念煜连忙说道。“尔等皆是。王太子和父皇的子民。我们如此也是应该的。即使。如今天下大乱。也不能遏制自己的子民。所以不必如此感谢。”

  “不不不不不。”难民使劲的摇头。“若没太子和皇上。小的早都不知道已经饿死在哪里了。这一拜是应该的。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C583
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ