ดาวน์โหลดแอป
83.77% 渡魂灵 / Chapter 573: 291

บท 573: 291

次日一大清早。江南化纤那些人也纷纷赶来。已入了大门。便嗷嗷痛哭起来。将一府的人都哭了起床。花荣头疼的揉揉额头。不知道的以为外面真的好丧呢。

  “嬷嬷。”

  李嬷嬷上前来。“娘娘,可是头疼了。”

  花容点了点头。请问外头的情况。“外头怎么了?出什么事了?可是父亲出事了。怎么一大清早的就开始嚎丧呢?也没有人来提醒一声。”

  李嬷嬷窘迫着脸说。“不是花大人出事了。是江南花家来人了。你入门就开始嚎丧了。”

  花容,皱了皱眉头。“帮本宫穿衣吧!出去瞧瞧。到底是什么妖魔鬼怪在这座五岁?人还没出世呢。便开着豪桑。一大清早恶心谁呢?”

  李某某看出花容脸是不说。连忙应声。指挥着丫鬟们帮花容更衣打扮。因为花大人病情的缘故。所以衣着的简谱一些。发簪一律都没有带。只带了一个朴素的白玉簪子。便出门了。

  瞧瞧究竟是怎么一回事?

  出了门。大夫人的人也在那站着。脸色都是极为的,难看。瞧见皇后娘娘出来了。连忙行了个礼。这满院子毫升的人也住了,嘴。纷纷行礼。

  花容脸是难看,至极。但碍于种种缘故。也不好直接问责。索性嘲讽着说。“一大清早的。不知道是谁家的耗子被踩到脚。熬好的哭丧。好好的气运也毁了。不知道的,还以为出什么大事了。让人都出来瞧瞧,笑话。”

  话音一落。这人变了,脸色。特别是那几个主张嚎嚎大哭的主。脸色难看,至极。但也不敢多说什么。毕竟尊卑有别。若是顶撞了皇后娘娘。怕是不想活了。也只能隐忍着。

  抹着眼泪的三夫人说。“听完姥爷出事了。我们这些人心里头着急。情急之下。便淌了眼泪。还请皇后娘娘不要见怪。”

  花容轻哼一声。不留余面的说。“情急之下次可以理解。但这还没有出世呢,便在这嚎丧。莫不是在诅咒谁?屋子里头的那个。可不仅仅花大人。他可是本宫的父亲。那便是皇亲国戚。人未出世。便开始嚎丧。那便是诅咒皇,亲国庆。这坠子,你们可担当的起。”

  众人知道踢踢到了铁板。连忙闭嘴不敢再言语。生怕触了霉头。苦苦花大人便也算了。要是哭的话,黄庆国庆。那最色可就大了。说是抄家那都是难免的。

  花容皱皱眉。长长的吐了一口气。将所有的火气全都压了下去。毕竟这个节骨眼上。她也不想多生是非。摆了摆手说。“么么。去看看父亲醒了没醒。同她说花家的人来了。若是想见。便挨个安排,他们见面吧!也算是告个别。”

  李嬷嬷折了一声。连忙去办理。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C573
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ