ดาวน์โหลดแอป
72.8% 渡魂灵 / Chapter 498: 215

บท 498: 215

叶卿瞳孔猛缩,声音颤抖着,“你认真的?”

  吕一梁白了一眼,悠悠的说完下面的话,“你要在这么折腾,几条命都不够你玩的。”

  叶卿松了口气,神色恢复如常,“死不了就行。”

  吕一梁恼怒的打了他一巴掌,“别在这无所谓的,前个那酒喝到胃出血,现如今为一姑娘连命都不要,虽说有我的诊治,没什么大碍,却也落下病根......”

  叶卿挑眉,戏谑打断,“有你的诊治,还落下病根,看来你不太行阿......”

  吕一梁轻哼一声,“要不是我妙手回春,别说落下病根了,怕是半条命都去了。你阿,就自求多福吧!”

  叶卿一个激灵,“这么严重?”

  吕一梁鄙夷道,“你以为呢?都这么严重了,还拿自己的性命开玩笑,你是牡丹花下死了,做鬼也是风流,可这牡丹花以后呢?做鬼来照顾呢?白白便宜旁人了。”

  叶卿吞咽下口水,神色正经,“说的有道理。总不能便宜别人。不过,我这病......”

  “没事。”吕一梁自信的开口,“有我的诊治,死不了,也不会有什么大碍。”只不过你再折腾闹腾,怕是以后连骑马行军都不行了。”

  叶卿无所谓道,“骑马行军有什么好的?倒不如直接病的重一点,省的去那黄沙漫天的塞外,什么都差劲,哪里有做长安小公子来的舒坦。”

  吕一梁轻笑道,“这话要是让伯父伯母听到了,怕是要气死。”他着手收拾医药箱,“你也没什么问题了,好生休养就行,药方我给你留下,每天按时服药,也没什么大碍。”

  叶卿依着床头,客气的问,“你不在坐坐?”

  吕一梁白了叶卿一眼,收拾东西的速度一点也没停下,“我本来要去栾云城郊西山上寻一昧药材,恰巧路过这里,听闻你出事,我便过来了,你现在已无大碍,我就不留了。”

  “栾云城郊西山?”叶卿摸摸鼻梁,“那栾云城距离长安有两天两夜的距离呢,路途艰辛,你一个人?”

  吕一梁将最后几样东西收入箱子中,“还有两个学徒小厮一起。”

  “就两个学徒?”叶卿惊诧,戏谑笑道,“这可不像你的作风,怎么也得带个十个八个,两个服侍的,两个端茶倒水的,一个逗乐的,再来几个保护你的。”

  吕一梁将医药箱垮在肩头上,反诘道,“你以为都跟你一样啊。”

  叶卿摸摸一鼻子灰,“我也没有如此吧,不过......”他神色正经些,认真的说,“不过当真不用带两个侍卫?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C498
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ