ดาวน์โหลดแอป
61.84% 渡魂灵 / Chapter 423: 第一百四十章

บท 423: 第一百四十章

林欢不关心,一心都在自己的问题上,“算不算嘛?”

  周斐然不吭声,起身准备离开,“既然把林小姐送回来了,那我就先告辞了。”

  “别嘛!”

  林欢扁了扁嘴,噌噌的起身,凑到周斐然眼前不死心的问,“算不算嘛?”

  周斐然拒绝回答,“天色不早,该回去了。”

  眼瞧着周斐然越过自己离开,林欢惊呼了一声,“疼!”

  刚走了没两步的周斐然急匆匆的又折回来,心急如焚的问,“哪里疼?碰着了?碰哪了?”

  林欢委屈巴巴的伸着自己红肿的手,“可能刚才一激动,碰着了。”

  周斐然责怪的看了林欢一眼,“怎么也不小心点?还疼吗?”

  林欢点点头,“疼的厉害。”

  “那怎么办?”

  周斐然有些自乱阵脚,失了方寸,“你在这等着,我去找神医。”

  “不用!”

  林欢瞧着周斐然要离开,连忙用另一只手抓住他。

  周斐然疑惑的回过头来。

  林欢咬咬下嘴唇,厚着脸皮说,“其实......还有别的办法。”

  周斐然茫然,“还有什么办法?”

  林欢狡黠的笑笑,“只要你回答我的问题,我就不疼了。”

  周斐然愣了两秒,拗不过林欢,“算算算。”

  “真的?!”

  林欢眼睛亮了亮,决定得寸进尺一些,“那你喜不喜欢我?”

  周斐然红了红耳根,不再搭理林欢,大步流星逃离。

  林欢紧随其后,不厌其烦的问,“喜不喜欢嘛?”

  周斐然不说话。

  林欢便一遍一遍的问。

  周斐然陡然停下脚步,转过身来,义正言辞的看着林欢,“你一个姑娘家的,尚未许配人家,怎么能将喜欢这种词挂在嘴边呢?”

  林欢认真的听着,然后露出不在意的笑容,“那又怎么样?以前不说,也没瞧见你有多喜欢。”

  周斐然一噎,感觉有些鸡同鸭讲,索性不说了。

  林欢迈着小步子,一点点凑近周斐然面前,“念容说,周将军看着高冷,实际上害羞的紧,所以需要我主动一些。”

  看着林欢越凑越近,马背上的那一幕不断的回现,周斐然一惊,红着脸,往后退了退。

  “别听她胡说。”

  林欢耸了耸肩,漫不经心的应着,“嗯......行。”

  然后乐呵呵的盯着周斐然脸上两抹诡异的绯红,乐不可支,生起几分玩乐的心情。

  “说这,喜不喜欢,你怎么脸红了,难不成被念容说中了,害羞了?”

  周斐然连忙偏转过头,矢口否认,“胡说。没有。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C423
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ