ดาวน์โหลดแอป
54.38% 渡魂灵 / Chapter 372: 第八十九章

บท 372: 第八十九章

“真的?”

  林欢雀跃的睁大眼睛,满是欣喜。

  花容鼻子一酸,摸摸林欢的头,“真的,你随便挑,无论什么,小姨都送给欢儿。”

  “那......”

  林欢停顿了片刻,怔怔的望着花容,眼里淬满了悲伤,“欢儿想要周将军,小姨也送给我吗?”

  花容心脏一滞,心疼翻涌而来,“欢儿......这......”

  小姨做不到,即使做到了,你也不会幸福。

  林欢打断了花容的话,扬起灿烂的笑容,“欢儿知道,小姨对欢儿已经很好很好,欢儿不强求,不强求小姨,不强求周将军,也不强求自己,欢儿......就是有点难过。”

  花容眼眶红了一圈,轻轻抱住林欢,强撑了这么长时间,还是撑不住了。

  “要是难受,就哭一哭,别强撑着了。”

  林欢停顿了几秒,哇的一下哭出声来,涕泪交加,涕泗横流,哭的极为伤心。

  站在碎玉轩里,掌柜的听说皇后娘娘亲临,急忙忙的兴奋的前来迎接,刚一至,便看到这副场面,整个人都僵硬在原地,一些乱七八糟的想法通通跑了出来。

  一脸的茫然无措,处在原地,走也不是,不走也不是,甚至还在想用不用上去送块帕子擦擦眼泪。

  还好李嬷嬷出来,同掌柜的解释一二,并让掌柜先行避上一避,等缓和后再行出来。

  掌柜感激的行了行礼,快马加鞭,一溜烟又钻回后堂里去。

  林欢哭了好一会,将花容的衣裳都哭湿了个透,直到声嘶力竭才离开花容的怀抱,抹了两把泪花,哽咽两声,神色好上许多。

  “小姨,我好多了。”

  花容“嗯”了一声,收回因为不敢动而有些僵硬麻木的胳膊,微微活动一下,那种酸痛感便迎面扑来。

  “好多了就行,以后有什么事同小姨说,别憋着。”

  林欢边擦眼泪边点头,“欢儿知道了。”

  花容笑了笑,摸摸林欢的头,“这才是好孩子,别哭了,哭丑了可就不好看了。”

  林欢弯弯嘴角,红了红脸。

  “看看,可有什么喜欢的?小姨都送给你。”

  林欢环顾一眼碎玉轩的东西,轻轻的摇头,“就那个白玉镯就可以了。”

  花容应了声,便让从后堂再次小跑出来的掌柜的将东西包起来,顺便又随便挑选几样,一同包起来。

  掌柜的不愿收花容的钱,最后还是让李嬷嬷硬塞了银两过去,若是不收便是杀头的大罪,这才收下。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C372
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ