ดาวน์โหลดแอป
52.92% 渡魂灵 / Chapter 362: 第七十八章

บท 362: 第七十八章

花容也给了花胭三个选择,她选择暂时和解。

  这是花容意料之中的事,她不甘心,怎么可能会选择和离,不过这是她自己的选择,花容也不愿多说什么,生一些不必要的事端。

  转眼的功夫,花容在江南已经逗留大半个月,长安那边已经来了好几份书信催着回去,念容也想念父皇,皇兄,花容打算着离开。

  花烨的文章送了过来,花容请了当地有名的大儒帮忙看看,内容虽然还有些稚嫩,有些虚浮,但小小的年纪能写出这样的文章已经让人赞不绝口。

  “烨儿,想不想当太子的伴读?和太子一起上学放学?”

  花容俯下身子,摸摸花烨的头,主动建议。

  花烨愣了两秒,有些纠结不敢相信,坐太子的伴读,太子的夫子都是全天底下最好的老师,若是能同太子一起上学放学,就能跟最好的老师学习,而且很有可能成为太子的左膀右臂,这是谁都求之不来的福分。

  “愿意!只不过......”

  花烨有些犹豫,“娘那边......”

  花容笑了笑,“你们都住在长安,平日里只需要到皇宫里和太子一起上学就行了,太子比你少几岁,和念容一样大,性子嘛,倒是和你差不多,你们会相处的很好。”

  花烨神色轻松很多,露出抑制不住的笑。

  “谢皇后娘娘。”

  花容莞尔,帮花烨整理一下衣裳,拍拍他的肩膀,“去同你母亲说吧,明日我们一起出发回长安。”

  花烨点了点头,行礼告辞离开。

  望着花烨离开的背影,花容有些欣慰也有些怅惘,在江南逗留这么一些日子,也不知道念煜怎么样了?有没有按时睡觉?有没有按时吃药?会不会学习到很晚?

  “娘娘想太子了?”

  李嬷嬷抱着披风走过来,这几日江南骤然降温,刮起了大风,天有些渐凉。

  花容“嗯”了一声,接过李嬷嬷手中的披风,自己穿上,“也不知道念煜他怎么样了?”

  李嬷嬷笑了笑,上前替花容系带子,“太子沉稳懂事,应该和往常一样,娘娘不必担心,再说,我们明日便回去了。”

  花容露出点笑容,“都收拾好了吗?”

  “差不多了。”李嬷嬷说,“明天一早就能启程。”

  花容“嗯”了一声,“念容呢?”

  李嬷嬷边整理东西边回,“应该同那些小孩告别,在一起大半个月,都生出感情了,突然离开有些不舍,一大清早就过去了。”

  花容笑了笑,“她是个重感情的孩子。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C362
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ