ดาวน์โหลดแอป
42.98% 渡魂灵 / Chapter 294: 第十章

บท 294: 第十章

项念容咕噜咕噜咽下好几口口水,但明面上还要怪上一怪,“母后,你看看父皇,故意的!”

  “那念容想怎么办呢?”花容摸着项念容的头,遵循她的意见,“要不然把他们都撤了?既然要减肥,就清粥小菜如何?最能瘦身。”

  “清粥小菜?!”

  项念容听到这几个字,脑袋便晕乎乎的,清粥小菜,岂不是要了她的命?

  “母后阿!其实吧,儿臣觉得,主要因为皇兄。”项念容琢磨了半天,将话题引到项念煜身上。

  “我?”项念煜愣了片刻,这吃与不吃,吃什么和吃多少,和她有什么关系?

  “这和你皇兄有什么关系?”花容不解。

  “她阿,肯定想说,你看皇兄那么辛苦,当然要吃点好的补补,她呢,就跟着勉为其难。”不等项念容开口,项子喻直接替她说出心里话。

  “......”项念容扭头狠狠瞪了项子喻一眼,竟然忘了父皇这个狡猾的狐狸,无论自己想什么他都能猜到。

  “真的吗?”花容笑笑,也没有戳穿项念容的心思,反而摸着她的头说,“念容长大了。”

  “呵呵呵...”项念容干笑两声,算是应下了。

  汪清办事效率高,转眼的功夫便摆上一大桌子的菜,项念容都没有想明白,这儿距离御膳房那么远,而且做菜也需要功夫,汪清是怎么能够这么快?

  蹙眉想了想,想不明白便不想了,大口大口的开始吃起来。

  “念容,慢些。”花容一边给项念容加菜,一边不忘提醒说,“别噎着了。”

  “确实,瞧瞧吃的这么快,一点也没有吃相。”项子喻忍不住吐槽一句。

  但这句话是违心的,项念容虽然吃的快,但吃的有规有矩,吃的有条有理,比一些大家闺秀吃东西还要斯文好看,只不过快了一些,瞧的让人发饿。

  项念容一噎,险些卡在喉咙里,涨红着小脸,卯足力气使劲才把东西给咽了下去,立马转头瞪向项子喻。

  这还是她亲生父皇吗?动不动就要损她几句,不过不要紧,有他难过的时候。

  “母后!”项念容甜甜的唤花容,指着不远处的糖醋小排,“我要吃那个。”

  “好。”花容应了一声,立马给她夹过来。

  “好吃好吃!”项念容三下两下就啃的干净,“母后,我还要吃那个!”

  说着,指向不远处的荔枝肉。

  “这个?”花容顺着目光看去,又夹了一些给项念容,“慢些吃,还要吃什么?”

  “那个!”

  “还有那个!”

  “母后,肘子!大肘子!”

  “念容要吃红烧肉!还有红烧狮子头!”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C294
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ