ดาวน์โหลดแอป
32.16% 渡魂灵 / Chapter 220: 第一百三十六章

บท 220: 第一百三十六章

凃山看了花煜一眼,这一番话成功的给了他一个台阶下,挽回了颜面也教训了这帮小兔崽子,“嗯……”拖着长长的尾音,在一众侍卫恳求的目光中,摆了摆手,“这次就算了吧,下不为例。”

  “是是!”侍卫们欣喜若狂的应着,当然也有缓不过劲来的,“是……嗝!”

  这最后一声嗝成功的让凃山破涕而笑,阴霾瞬间一扫而空,露出笑容。

  “不过……”花煜狡黠笑笑,并没有打算放过凃山,附在他耳旁低声呢喃:“到底怎么一回事?”

  喷吐着的热血,成功的让凃山红了脸,这家伙!真是够了!

  摊了摊手,大大方方的说:“出来的时候没有看见你,他们说你不行了,所以……”

  “所以你以为我死了……”花煜摩搓着下巴,意味深长的说。

  凃山诚恳的点点头,“嗯……就是这样喽。”

  “那你们是这样说的喽?”花煜的目光从侍卫中挨个扫过,隐晦至极。

  侍卫们挨个打了个寒颤,忽然感觉好冷啊!不约而同的羡慕早早离席的两个,悔不当初,顶着巨大的压力,相互推搡两下,眼神交流一番,希望找出个说话的人。

  这种隐晦的交流好一阵子,坐的最远的一个侍卫颤颤巍巍的抬头,却也不敢直视,几乎是眼对鼻,鼻对嘴,“将军!我们错了!少将军,对不起!”

  四声慷慨有力的道歉,成功的带领了一群人,“将军,我们错了!少将军,对不起!”

  花煜满意的看着他们道歉的态度,随意挥挥手,“下不为例啊!”

  “是!”朗朗一声,瞬间将所有的打嗝都给治好了。

  “不过……”花煜话音一转,“死就不必了,说成重伤还是可以的。”

  众人皆楞了一下,这是什么意思?怎么有些摸不着头脑。

  花煜勾了勾嘴角,解释道:“这样……少将军就能多表达一些对本将军的情感流露。”

  凃山瞬间红了脸,推搡身边的花煜一把,“去你的!谁对你有感情?!”

  花煜摩搓着下巴,认真的想了想,“刚才。”

  凃山黑着脸,想起刚才的所作所为,不自然的别过头去,愤愤的吐出一个字,“滚!”

  围观的侍卫意味深长的看着,心神领会的齐刷刷点头,“是,将军!”

  本定下两日取冰凌的时间,因着狼群浪费去一日,不过还好,有着一个因为花煜抱着凃山滚下来砸出的巨大裂缝,侍卫们不用半个时辰的功夫便成功的砸开一个洞口。

  “将军,少将军砸开了!”侍卫们一声欢呼,招呼着远处正在休息的花煜和凃山。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C220
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ