ดาวน์โหลดแอป
29.38% 渡魂灵 / Chapter 201: 第一百一十七章

บท 201: 第一百一十七章

花容叹了口气,沉默不语,只是静静的抱着项舒雅,等待她心情平复下来。

  项舒雅哽咽了半晌,从号啕大哭变了断断续续的哽咽,“容儿,你说涂山为什么要一声不吭的离开了?是不是有什么事啊?为什么不回来了?是不是因为...”

  项舒雅忽然停顿了下,艰难的吐出几个字,“他不想和我结婚?他是不是不爱我了?”

  花容没有说话,因为实在不知道该怎么开口。

  项舒雅见花容闭口不言的模样,心里一咯噔,转而泪眼婆娑的看着华露,“是不是?他是不是不想和我结婚?”双手握着华露的肩头,使劲的前后摇晃,“是不是?你们肯定知道点什么对吗?!”

  “郡主!”华露被晃的头晕眼花,唤了句项舒雅,刚要开口,却又生生的咽了下去,任由项舒雅使劲的摇晃。

  过了一会,项舒雅也累了,崩溃的松开手,瘫坐在一旁,呆滞的喃喃自语,“为什么会这样?为什么?”

  “舒雅,其实小六哥哥也是有苦衷的。”花容想了半天,也只说出这样一句婉转些的话。

  “呵...呵呵。”项舒雅忽然笑出了声,泪水一个劲都往下流,声音却已经不再哽咽,“苦衷?!什么样的苦衷,能让他一声不吭的离开,永远也不回来?!”

  “这...”花容哽咽住,“舒雅...”

  项舒雅猛地起身,摸了把泪水,冷静的说:“没事,我去找他!我要当面问他到底为什么要离开!”说罢,转身就走。

  “舒雅!”花容连忙大呵一声,慌慌张张的伸出手想拉住项舒雅,却扑了个空,“露儿!露儿!”

  华露摸了把眼泪,连忙应道:“奴婢在这,奴婢在这。”伸手握住花容在空中挥舞的手。

  “快去拦住她!快去!”花容推搡着华露,神色紧张,恨不得自己下床去拦截。

  华露却一把握住花容的手,摇了摇头,“小姐,算了吧,由她去吧,以郡主的性子,若是弄不清楚,她肯定不会罢休。”

  “不行,不行,得拦住,不能让她知道!”花容闹腾着身子准备起来,却被华露一把按在床上。

  “小姐!”华露忍不住大呵道:“任由她去吧!郡主的性子你不知道?!纸包不住火的,倒不如让她去问个清楚,或者碰一鼻子灰,也比我们无厘头的劝解要强的多,等郡主死心了,她也就回来了。”

  花容怔了怔,神情有些恍惚,沉默了很久,点了点头,“襄垣侯爷那...来问了吗?”

  华露叹了口气,“奴婢已经把玉佩交给侯爷了。来龙去脉也交代清楚了。”华露握了握花容的手,“小姐,别担心了。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C201
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ