ดาวน์โหลดแอป
18.71% 渡魂灵 / Chapter 128: 第四十四章

บท 128: 第四十四章

对于花容的话,身为嫡小姐,又没有任何后宅之争的项舒雅并不太了解,但直觉告诉她,花容说的有道理。

  “嗯……那个……”项舒雅犹豫了半晌吐出几个字来,“你为什么要帮我?”

  花容诚恳的说:“因为我们是朋友啊。”

  项舒雅楞了楞神,心头一软,佯装不屑的别过头去,“哼!我是谁?堂堂的郡主,做我朋友你还差点。”

  花容无奈笑笑,“那我会继续努力的。”

  项舒雅高傲的扬起下巴,“嗯……那你继续努力吧!”嘴上说的不屑,心里头却乐开了话,话音刚落,便主动道:“听说漱芳斋新出了点心,听说还不错,过会去看看。”

  “嗯?”花容显然楞了下,对于项舒雅的突然转变多少有些不适应。

  项舒雅清咳两声,“不要误会啊!我不是想邀请你的,只不过是我想吃,而你刚好顺路而已。”

  花容莞尔笑笑,“嗯,漱芳斋的糕点应该不错,可以去看看。”

  项舒雅嘴角止不住上扬,却又害怕被别人看到,遂大步流星走在前面,不忘朝身后喊上一声,“快些!时辰不早了!”

  “来了,来了!”花容应和着,快步跟了上去。

  ……

  城南茶楼二楼一角落里。

  项子喻依靠着椅子,手指轻轻敲打桌子,漫无目的的透过窗户往楼下的街道四处张望,也不知在看些什么,但总之是在打发时间就对了。

  花煜坐在项子喻对面,饮了两口茶,来了已经有一刻钟,项子喻一句话也没有说,就好像没有注意到花煜一样,“在想容儿?”

  项子喻“嗯”了一声,既然表明过心意,自然也不会藏着掖着,“你说她现在去寺庙了没有?”

  花煜看了眼外头的天色,太阳正当头,“晌午了,应该去了吧。”花容去的小山寺虽然在长安的郊外,但是距离长安还是有一段路程的,趁着马车,晌午前出发,游玩一会,刚好傍晚时分便会回来。

  “不是,你说,那个项舒雅,我怎么想怎么不放心,那简直就是一个脾气暴躁的巫婆,你说,容儿能不能应付的了?”项子喻一下子做正,满脸的担忧。“早知道,本王就应该和她一起去。”

  “好了。”花煜抿了口茶,相比较项子喻显得镇定许多,“容儿说过,项舒雅脾气虽然不好,但心肠不坏,而且容儿有自保能力,没事的。再说了,你不还派了马车和跟班吗?”

  “话是这样没错。可是……”项子喻话音陡然一转,眉头皱了又皱,“我这不是担心嘛……算了,算了,不想了。不会有事的。”项子喻像是自我安慰似得念念叨叨。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C128
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ