ดาวน์โหลดแอป
87.88% 从1994开始 / Chapter 486: 第500章,母女斗

บท 486: 第500章,母女斗

以5万块钱为缘由,林义被孙念在酒店磨了整整一天一夜。

  饭是打电话叫人送到房间的,两人除了吃饭、上厕所、好多次洗澡,就没离开过那张床。

  “你是想把我累死吗?”次日清晨,林义翻个身子,平躺着出气,气息震颤起伏不定,似乎睁着眼皮都能睡着。

  孙念也是平躺着看那天花板,头发散乱还有点湿,过了好久好久才双手抻床,缓缓坐起来。

  用手随意拢一拢头发,她不紧不慢地说:“我得走了。”

  “走了?”

  “嗯。”

  “走哪?”林义蹙眉问。

  孙念侧头怔神看了那双疑惑的眼睛一会,沉默过后也是兀自一笑,没说话,起身拿过床头的内心内裤再次去了淋浴间。

  这都不知道是第几次去淋浴间了。

  林义瞅着她的背影,心思百转,却没做声。

  哗哗哗...

  外面下起了瓢泼大雨,淋浴间也是响起了水声。

  女人这个澡洗得足够久,出来时,人家已经穿的周周正正,那眼神,那范儿,一点也看不出昨天昨夜是那个抵死缠绵的肇事者。

  孙念步行到床头,安静对视一阵,只见她取下右手上的红线,帮着系到男人左腕上,系好后抡着他的手看了看。

  说:“戴你手上还挺有味的,送你了,以后不许取下来。”

  林义耷拉着眼皮瞧了瞧,哭笑不得,哪有一个大男人带根红线的啊。

  再说了,你这红线从大一就开始佩戴了,几年下来跟你出了大风头,管院95届的相当一部分同学都知道是你的东西。

  哪敢戴?

  何况自己还是个大老板,还几个女人的男人,可不敢作死。

  不过碍于她的面子,没有当场拒绝,由着她。

  两人好久没有平常心似的聊过天了,这次一个躺着一个坐着,倒是聊的愉快。

  中间,孙念用商量的语气慢声说:“我想去你书店三楼看看,都好奇好好久了。”

  林义头大,拿眼瞪她:“就不能安分点么?”

  孙念伸手指在他唇上来回划拉,轻声责怪,“我就看看,又不作妖,你在害怕什么?”

  林义无语,想了想叹口气道:“你作不作妖先别论,可我心虚啊...”

  听到这话,女人顿时笑靥如花,也不再勉强。

  换个话题,又巴拉巴拉说了一堆,末了孙念试探着问:“本科毕业后,你是希望我留在珠三角,还是希望我去香江读研?”

  这个问题太有层次感了,他一时纠在那里不知如何回答。

  老男人明白,这女人看似把选择交给自己,其实就是给自己埋雷。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C486
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ