บท 27: CHAPTER 26
SALVIE POV
GALIT na galit na nakatingin sa akin si Parker hindi ko alam kong ano ang sasabihin ko ngayon.
"What the fuck Salvie? Dinamay mo pa talaga sa kalokohan mo ang Anak natin? Ano bang pumasok jan sa utak mo? Ano na ang sasabihin ko kay Don ngayon? "Nangagalaiti nitong singhal sakin. Napayuko nalang ako dahil hindi ko alam kong anong isasagot.
"I-Im sorry Parker, gusto lang naman kitang puntahan dahil nag aAlala ako sayo after i saw the news"
"So that's it? Iyon lang ang rason mo kong bakit kayo sumugod dito?, Damn! Is your brain still functioning? Hindi lang mga sarili niyo ang pinapahamak niyo pati narin si Summer ! "
"She wanted to get you back Parker, that's her main reason why she dragging me her also "nagulantang ako sa sinabi ni Lixx. Mas lalong nagliyab sa galit si Parker kitang kita ko yun sa mga mata niya.
"I treat you good, we talked already about it, nakalimutan mona agad? Ilang linggo lang akong nawawala sa inyo !, at malinaw pa sa utak ko ang sinabi ko sayo noon ! Wag ka nang gumawa ng paraan na balikan pa kita dahil hindi na ako babalik pa sayo Salvie "
"P-Parker Just give me one more chance , one more chance Parker and i will prove to you that i am worth it , just one more chance, I still love you Parker were still married and still Im your wife"garalgal kong saad sa kanya.
"Not anymore Salvie, Not anymore ! You ruin everything, you' done hurting me hindi na ako papayag na sisirain mo ulit ang kaligayahan na kakasibol palang sa akin, Kasal tayo sa papel nalang at hindi na kita kayang mahalin , cos this turo niya sa dibdib niya at. And this ? Turo niya sa ulo niya. It's belong to the only woman now and i am leaving to find her! Honey iuwi muna yang momy mo , you can't use my daughter against your will Salvie mag ama kami ang i think your aware of that "naiwan akong nakatanga panay tulo ang mga luha sa mga mata habang nakatanaw sa papalayong bulto ni Parker.
"Now look what you've done, you make him angry ginusto mo to diba? So why crying momy? And i think everything is clear to you know, "
"I'm still your mother Lixx! Watch your mouth young lady! "Pagalit ko sa kanya.
"My respect is intact but you disappointing me momy, hindi ko alam na may ganyan kang ugaling itinatago, Kaya bago mawala ang respeto ko sa inyo umayos ka nakakahiya po ang inasal ninyo hindi ka lang panira ng moment ikaw pa ang dahilan ng malaking problema ngayon ni Parker , Umuwi na tayo "nauna na itong maglakad matapos akong sermonan.
Nanliit ako sa sarili ko. Wala na akong kontrol sa Asawa at anak ko. Pero ilaban ko parin ang karapatan ko dahil ako ang original at ako ang asawa.
Hindi mo ako basta bastang palitan nalang Parker hindi maari.
Sumunod na ako kay Lixx sa bangka at umalis agad ito. Pareho kaming Walang imik habang bumabyahe.
Gumuhit ang kirot sa dibdib ko matapos masaksihan ang paghahalikan nila ni Summer. Subrang sakit para akong pinapatay ng paulit ulit sa nakita ko.
Ramdam ko ang kakaibang trato niya sa babaeng yun he protected her bagay na hindi ko naramdaman noon sa kanya. I saw pure love in his eyes at alam kong totohanin nito ang binitawan nitong salita sa babae.
Nasaktan ako sa nakikita ko hindi ko to inaasahan pero hindi ako papadaig. I still have my rights and i will fight for it.
Ilang oras din ang byahe at nakauwi na kami. Hindi ako kinakausap ni Lixx at masama ang tingin nito sa akin.
Hindi kona rin nagawang magkwento kay Nana dahil di rin ako nito kinikibuan. Ngayon ramdam kona ang pakikitungo nila sa akin.
Natatakot din ako kanina sa mga armadong lalaki na dumating kasunod namin. Hindi ko inasahan na ganon ka delikado ang buhay ng babaeng yun. I saw how Parker react and protect tha girl.
Dahil alam ko sa isip ko na may namamagitan na sa kanila. Hindi manlang niya naitanong samin kong okay kami after sa nangyari pakiramdam ko wala nang halaga sa kanya ang nararamdaman namin.
Napigtad ako ng biglang may kumalabog sa baba kay bumaba ako sa kama ko tsaka lumabas ng kwarto natanaw ko sa si Anton at Nana na parang nagsasagotan.
Hindi paman ako nababa ng tuluyan sa hagdan dinuro na ako ni Lera at matalim na nakatingin silang lahat sa akin.
"Akala ko ba mapagkatiwalaan kita Salvie! Sinabi ko lang sayo lahat ng impormasyon para mapanatag ka i am not saying na suguran mo siya dun at alam mo ba kong anong nangyayari kay Parker ngayon hah Salvie? "Napatitig ako sa mukha ni Anton bakas ang galit nito na parang gusto na niya akong lamonin ng buhay.
Binalot ng kaba at takot ang puso ko. Hindi ko alam kong bakit ganito bigla ang nararamdaman ko. Bakit? ANong nangyari kay Parker?
"Of course pano niya malalaman eh ang alam lang yata ng babae niya ang pa sarili niyang kaligYahan "dagdag pang sabi ni Lera.
Wala na akong lakas na loob na magsalita dahil nanghihina na ako sa mga sinasabi nila laban sakin. Subrang masakit.
"What happen to Parker Tito Anton? "nabaling ang attensyun naming lahat ng makita si Lixx na lumabas galing sa kusina
"What's goin on Him Tita Lera? "Muling tanong nito. Pero walang sumagot wala akong idea kong anong nangyayari kay Parker.
Halo halo ang nararamdaman ko dahil masamang masama ang tingin sa akin ni Lixx.
"N- nothing Lixxie baby may inaayos ang Dady mo "halata sa boses ni Lera na nagsisinungaling ito.
"No i know your lying tell me tita? Tell what's happen to Parker?"nagsimula na itong mataranta. Kaya nilapitan nang mag asawa si Lixxie saka inalo.
"Sana iniisip mo muna ang gagawin mo bago ka gumawa ng sarili mong hakbang Salvie sana inisip mo na may nga taong mapapahamak sa ginagawa mong yan "saad ni Nana bago ako nito tinalikuran.
Naiwan akong nakatanga at wala sa sariling napagingin sa kawalan. Ano bang ginawa ko ?
"May anim na kalalakihang dumukot kay Parker , Aware ka naman seguro sa klase ng trabaho niya noon pero pinapairal mo parin yang walang kwenta mong paninindigan na hindi mo naman napaninindigan!, at alam kong alam mo rin na nagtatago si Parker dahil tumiwalag na siya sa gawain niya dati. Pero dahil sa maling galaw mo dalawang buhay ng tao ang namemelegro ngayon tumigil kana sa kahibangan mo Salvie magkaron ka naman ng konteng utang na loob nong tao"para akong binagsakan ng langit at lupa sa tinuran ni Anton bago ako iniwan. Dala nila si Lixxie paalis.
Napaupo ako ng hindi kona mapigilan ang panghihina ng tuhod ko kasabay ang pagbagsak ng mga luha ko.
Dinukot si Parker? Bakit ganito ang mga nangyayari?
SUMMER POV.
HINDI ko alam kong ilang oras ang binyahe namin ng makaalis kami basta nalang nilang nilagyan ng pering ang mga mata ko saka hinila hila.
Natigil nalang ang paghihila nila sa akin ng marinig ang pagbukas ng pinto.
"Oh there she is! "Natigilan ako sa familiar na boses na iyon alam ko kong kanino yun.
"Hi my Besftiend! "Saad nito sabay tanggal ng pering ko sa mga mata. Napapkit pa ako ng makita ang subrang liwanag sa paligid. Nang makabawe na ay agad akong tumingin kay Thana.
"Are you surprise? "Nakangisi nitong sakin.
Wala akong naramdaman na kahit anong kaba sa dibdib ko. Ni takot hindi ko rin nararamdaman.
Nanatiling blanko ang expression ng mukha ko habang nakatingin sa kanya. Naramdaman ko ang awa. Awa dahil ang layo nang inabot sa insecurity niya sa akin.
"Wala ka manlang sasabihin Summer? Like magmamakaawa ka or something?"inarte pa nito habang pinaikot ikot ang dulo ng buhok niya gamit ang daliri niya.
"Ano bang kailangan mo sa akin? , "tanong ko dito. Sumilay ang malademonyong ngiti sa labi niya sa tanong ko.
"Marami Summer at uunahin kona ang mahal mong boyfriend "pangisi ngisi nitong sabi.
Pinaikotan ko lang siya ng aking mga mata saka ibinaling sa iba ang aking paningin.
"Alisin niyo na sa harapan ko ang babaeng yan "
So yun lang yun? Akala ko pa naman bubogbogin ako tapos ipalapa sa mga tauhan niya.
Kinaladkad ako sa mga tauhan niya at ipinasok sa isang lumang bodega. Kinalagan ako ng tali sa mga kamay pero ikinadena naman ang left foot ko.
Nanlumo akong napaupo at akap ang sarili kong mga tuhod. Maraming scenario ang pumasok sa utak ko.
Naalala ko na naman si Parker. Namilibis ang mga luha sa aking mga mata.
Pakiramdam ko pinagkaitan kami ng pagkakataon na sumaya.
Kong kilan nakapalagayan ko na ng loob si Parker ay naging ganito naman ang nangyari. Pumikit ako saka pilit inaalala ang mga masasayang alala kasama si Parker.
'Don't be scared I am her to protect you Summer'
'Be brave baby Be brave'
'Tawagin mo lang ako darating ako at poprotektahan kita Summer'
Napahagolhol ako ng iyak nang maalala ang mga sinasabi niya sa akin. Kong tatawagin ko ba ang pangalan niya ay darating siya?
Impossible dahil kahit ako mismo hindi ko alam kong nasan ako ngayon.
Ang bata bata ko pa para maranasan ang ganito kalupit na pangyayari.
My father, my carrier , and then now im started losing the man that i loved for a short period of time.
Pinahid ko ang luha sa aking mga mata. Naalala ko ang pagdating ng mag ina niya.
Kaya ko kayang ipaglaban ang nararamdaman ko para kay Parker? Kahit na alam kong mali? Na kahit sa umpisa palang ay talo na ako?
"Parker!, Natatakot na ako , im really really scared Parker "halos pabulong ko pang sabi sa hangin.
Natigilan ako sa emosyong nararadaman ko nanv may marinig akong kaloskos mula sa labas ng pinto dito sa bodega. Nanlaki ang mga mata ko nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa doon ang diko inaasahang makita.
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง