ดาวน์โหลดแอป
29.15% 女妖快放开那少年 / Chapter 286: 第二百八十二章 出发

บท 286: 第二百八十二章 出发

李眸还是那一副白领的样子,一看就知道是勤勤恳恳上班的老实人,路星形象也没变,只是背上多了一个背包,隐隐的居然有着能量波动。

  “对了,路星,这个给你。”信花叫住往外走的路星,将一个袋子交给了路星。

  这一幕看的李眸眼皮直跳,他当然是知道里面是什么物件,那可是伪神器啊伪神器!你特么就拿了一个塑料袋子来装一个伪神器,还能更不靠谱一点吗?!

  更夸张的是,路星也毫无表示就接过了袋子还说了句谢谢。

  谢谢?谢谢你妹啊,你们是来比赛谁更没有节操的吗,这种时候应该果断的吐槽啊混蛋!

  当然,既然路星本人也并不是很在意,他李眸一个连制作过程都没参与的外人自然也不会说什么了,咳嗽了一声带着几人去了一间比较隐蔽的房间。

  这房间有些特殊,没有开灯,但地上就有隐隐的亮光,那是一个圆形的法阵,些许的光点在法阵上跳动,看起来像一个个小精灵一样,看的小小少女心泛滥的不行。

  “不开灯嘛?”灵尘看李眸和路星都没有开灯的想法,也是出言问道。虽然像他们这样的人,就算没有开灯看着也和白天一样,但是有灯总是会舒服一点。

  “不用开灯。”路星回了一句,走到法阵正中间,右手向上伸出对着天花板,闭上了眼睛。

  其他人都走向一边靠着墙站着,看他到底搞什么名堂。

  只见地上的光点越来越多,而且光点不再沉在地上,反而是向上漂浮就这么粘在了天花板上。

  “他这是在干啥?”小小问旁边的李眸。

  “那边太远了,就算是有传送阵也很难直接传送过去,所以要借用特殊的方法。这间房间的天花板是做过特殊处理的,用游离光点就能打开它的空间属性,直接连通上星空的空间之力,借此传送事半功倍。”

  小小仿佛听懂了一样点了点头也不再多问,就这么看着路星表演。

  和李眸说的一样,那些光点粘在天花板上以后光芒越来越大,没一会儿的功夫居然直接将这个房间照亮了,那是银色加蓝色的柔和光芒,看起来很舒服。

  “起。”

  路星那淡定的声音传来,就在他这一声起喊出来之后,那天花板就像是一个摄像头镜头一样,从中间向四周散开,居然真的出现了一片星空。

  路星晃了晃手,从法阵上走了过来,这一幕真的看呆了三人。就算是灵尘和信花都从来没有看过这样的技术,更别说是小小了。

  “哇,好厉害啊,这是怎么做到的?”小小赶忙拉着路星问道。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C286
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ