ดาวน์โหลดแอป
14.06% 女妖快放开那少年 / Chapter 138: 第一百三十五章 隐世迷雾和不速之客

บท 138: 第一百三十五章 隐世迷雾和不速之客

“隐世迷雾?那是什么?”言杰十分好奇,这名字一听就是很牛气的东西。

  “我们往前大概再走个半小时就能看到了,先过去吧。”海斯特收好设备带着言杰往前走。

  让言杰欣慰的是,这最后半小时的路程,海斯特终于没有再咋咋呼呼的,而且这一路上,终于也没有再出现一些奇奇怪怪的东西了。

  两人真的差不多走了半个小时,言杰就看到了这个所谓的隐世迷雾。

  这是一圈巨大的紫色迷雾,出现在言杰的眼前。

  所谓的巨大是什么意思呢,就是在没有这个雾的时候,言杰的视野还出奇的好,而一到这个地方,就真的是遮天蔽日什么都看不到了。

  “这就是你说的什么隐世迷雾了?怎么叫这么个名字?”

  “因为我们海族比较喜欢隐世而居,所以就叫了这么个名字。”

  “我靠,你们这名字也取的太随意了吧。”言杰有些无语,他发现这海族的名字还真是好取。不过,他还有一句吐槽没说出来憋了回去,你们这恐怖的高科技,也叫隐世而居?不知道的人还真以为是瓦坎达呢,不对,应该是海坎达。

  “嘿嘿。”海斯特摸了摸头,一如既往地憨笑,看的言杰嘴角一阵抽搐,要不是知道这人性格就是这么“直爽”,他真的要一个脑瓜崩敲海斯特的头上。

  海斯特直接掏出一张小板凳就这么坐了下来,拿出一堆器材开始这里按按那里按按,言杰也看不懂,就任由他去了。

  言杰观察了一阵这个迷雾,突发奇想对海斯特说道:“我知道了!”

  海斯特有些疑惑道:“知道啥了?”

  “这个迷雾是不是那种充斥着狂暴的能量,触碰的生物都会被其恐怖的能量给影响,成为没有意识只知道杀戮的怪物,祭坛借由其能力保护自己!没错,肯定就是这样的,对!”

  言杰本来还想吹嘘一番自己的见多识广,没想到突然看到海斯特以一种十分奇特的眼神看着自己。

  他知道这个眼神的意思,正是因为知道,所以言杰十分来火真的想要一脚踹在海斯特头上。

  那是一种带着一丝同情,一丝怜悯,仿佛在说“这孩子是受了什么刺激居然疯成这样了”的眼神。

  “您别多想了,休息一下吧,这个雾是我们自己喷的类似于催化剂一样的东西,一方面是将里面的研究和外面隔成两个区域,二个是借由这个做一些试验。里面的成分就是一些给植物和动物的营养剂,没什么别的。”

  言杰听了真是气不打一处来:“你就不能早点说!”

  海斯特一脸无辜地摊了摊手表示,你也没问呐!


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C138
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ