ดาวน์โหลดแอป
43.04% 光纪流年之阿雅我等你 / Chapter 226: 第229章 归途2

บท 226: 第229章 归途2

阿雅没有说话,只含笑看着程皓然。

  程皓然的手掌,十分地宽大,而且,特别的温暖。

  而自己的手呢,与他的手我在一起的时候,才会感觉到,自己的手,像个冰碴子一样!

  程皓然将阿雅的双手,捉到了自己的怀里,又皱着眉头道:“一会儿下了车后,一定得把手套戴上呀!”

  阿雅笑着点点头。任由着他的手上的温暖,传递到自己的指尖,也传递到自己的心里。

  窗外的雪花,渐渐大了。路旁的那些碧色的紫微树上,已经落了一层白粉了。街道上的行人,几乎已经没有了。

  随着两人坐下了之后,陆陆续续地,又有许多人提着箱子的男男女女上来了。

  车子很快便启动了。随着一道转弯,车子上的人,都跟着倾了身子。

  车上的人,大多是学生。提着箱子的,多半是到西站坐车回家的大学生。当然,也不乏就是住在附近的居民,搓着手上了车。似乎与这司机很是熟识,还开着玩笑,笑道:“师傅,下雪了呀!您开车可要慢点!”

  司机会笑着说道:“你放心!我开车稳得很!你也不是第一天看我开车啦!”

  说完,两人都笑了起来。爽朗的笑声,一直从车头传到了车尾。

  车子之中的人,因被这样的爽朗的笑声所感染,也开始说说笑笑起来。

  被程皓然这样的举动所温暖,阿雅觉得自己的手心,一点儿也不冷了。她笑着说道:“程皓然,我的手已经很暖和啦!”

  程皓然点点头,便将她的手放了出去。

  阿雅目光灼灼的望着他。

  手中的火炉,一瞬间便被撤了。阿雅忽而觉得,有几分不适应。阿雅看了一眼程皓然的手,没有说话。

  程皓然将阿雅的表情,看在了心里,笑道:“真的不冷了?”

  阿雅低着头,小声道:“还有一点点冷,只有那么一点点儿。”

  程皓然笑着再度握住了阿雅的手,笑道:“哪里只有一点点儿?!明明就是冷得很好吗?”

  阿雅笑着没有说话。

  程皓然忽而笑道:“真希望这公交车慢点开!”

  阿雅没明白过来,看着程皓然,十分疑惑道:“公交车的时间,不都是固定的吗?

  而且,万一是慢了的话,那可就赶不上十点的动车了呀!

  这得影响多少人呀!”

  程皓然听了,心中微微惊讶,不知道说什么好。他明明不是这个意思,好不好?

  他又说道:“你知道什么是相对论吗?”

  阿雅点点头,笑道:“我知道呀!爱因斯坦的相对论,有狭义和广义之分的相对论。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C226
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ