ดาวน์โหลดแอป
79% 而立不惑年 / Chapter 523: 第522章:宝莲哭了

บท 523: 第522章:宝莲哭了

鲍文芳从养殖大棚回来的时候,看到闺女眼眶通红的坐在院里,愣是吓了一大跳。

  抬眸四下看看,平时没事总是坐在闺女身旁说话的司逸也看不到了。

  “宝莲,这是咋了,你咋哭了?”

  鲍文芳不问还好,一问宝莲这眼泪儿浅的哗哗的往下流,哭了起来。

  宝莲一哭,把鲍文芳心疼坏了,特别是在院子里看到司逸的身影更是气不打一处来。

  “是不是司逸,是不是司逸那小子欺负你了?”鲍文芳看着宝莲问到。

  宝莲只知道哭,哭的是一抽一抽的。

  而坐在屋里生气的司逸还不知道院子里发生了啥事情。

  “行了,别哭了,你就这点能耐啊?司逸呢,司逸去哪里了?”

  鲍文芳看着闺女哭的是梨花带雨,小暴脾气也跟着窜了起来,想要发脾气还发不了,只能咬着牙问自己的闺女。

  “说话,说话啊,你倒是说话啊?”鲍文芳咬牙切齿的晃动着宝莲的肩膀,想要知道到底发生了什么事情。

  从小宝莲就是这种闷性子,不管大事小事,都闷着性子,把事情蒙在心里,不知声不说话。

  鲍文芳从进院到现在问了宝莲不差三遍,可宝莲还是抹着眼泪儿不说话。

  “行了,这房子两边都是领居,听见了也不是啥好事,走,跟俺进屋说去。”鲍文芳说着拉起宝莲就往屋里面拉扯:“进来,你瞅瞅你自己做的那些个事情,现在你还知道有脸哭。”

  屋里,司逸听到有人说话,赶紧起身站了起来,不想看到鲍文芳拉扯着宝莲踉踉跄跄的走了进来。

  “姨,你这是干啥呢?再把她磕着了。”司逸走过去直接扶着宝莲走到沙发旁边坐了下来:“姨,宝莲她哭啥啊?”

  鲍文芳有点懵了,自己的闺女在外面哭的是泪眼婆娑,这屋里司逸又是……又是咋回事吗?

  “司逸啊,你刚刚一直在屋里,没出去吗?”鲍文芳面色讪讪的问司逸。

  “是啊姨,我一直在屋里面坐着看小说了。”说完又拿起茶几上的武侠小说合了起来:“阿姨,宝莲这是怎么了?她怎么哭了?”

  鲍文芳这时候也是晕头转向的一头雾水。

  再看看宝莲,还是在一旁抹眼泪。

  “你倒是说话啊,到底发生啥事情了,司逸好好的在屋也有没出去,还有谁能惹了你?你倒是说啊?”

  鲍文芳一连又问了好几遍,结果还是啥用不管。

  “宝莲,你咋了,阿姨问你话呢,你咋还哭了呢?”司逸这一问,宝莲再一次加重了哭声。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C523
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ