ดาวน์โหลดแอป
66.31% 而立不惑年 / Chapter 439: 第438章:李福英回娘家

บท 439: 第438章:李福英回娘家

李福祥放下电话呵呵笑了笑。

  “介绍人?”

  还真的是“介绍人”,当初要不是在自己迷茫的时候,二太爷爷介绍张大奇跟他认识,怕是自己还不会养兔子呢!

  李福祥放下自己的电话,又看了看家里的兔子,便又去了二太爷爷的家。

  *

  老鲍头儿这边李福祥值不了班,便由赵国栋给顶上了。

  说来也奇怪,医院都说老鲍头活不了,谁想老鲍头回家后,身子骨是一点点儿的向着好的地方发展了。

  而且吐血的次数也越来越少了。

  二太爷爷下葬的这一天,李家村非常的热闹。

  因为二太爷爷是老死,按照老辈人说法就是喜丧。

  按照风俗,喜丧就要大操大办,这二太爷爷辈份又大,披麻戴孝的送殡的人是特别的多。

  李福祥虽然叫二太爷为太爷爷,但是按照家族的族谱来说,他们不属于一家人,用不着穿孝衣,只是帮着忙乎忙乎就成。

  这一忙乎就是好几天,等到二太爷爷下葬之后,李福祥的腿也跟着乏累起来。

  “爹,没事儿吧?”

  晚些,宝昌看到李福祥一瘸一拐的走回来,赶紧的搀扶起了李福祥。

  “爹,以后村里的这些帮忙的活儿你就不用去了,咱老李家不是有俺跟俺大哥呢吗?俺俩都去,还顶不上你一个人啊?”

  李福祥听着儿子的话,心里一阵的温暖。

  “娃,长大了,知道心疼爹了哈?”

  宝昌听到李福祥的话,面子上不好意思起来。

  “爹,你这话说的俺都不好意思了!”

  李福祥嘿嘿一笑,什手摸了摸宝昌的头。

  “这几天你大哥说没说你爷跟你奶咋样啊?”

  “没说,不过俺看俺爷最近这脾气是越来越大了,俺过去两次,都听见俺爷对着俺奶骂人!”

  李福祥听完暗叹一声,自家老爹那脾气真的就像宝昌说的那样越来越大了,而且还不听劝。

  “明儿个你给你大姑打电话,就说你爷最近脾气不好,想闺女了!”

  宝昌一听:“爹,这能行吗?俺让俺大姑来了,俺爷不会骂俺吧?”

  李福祥:“不会,你爷高兴还来不及呢!”

  第二天,李福英在接到宝昌的电话之后提着大包小包的菜便赶了过来。

  “爹,爹……娘,娘……”

  李福英这大嗓门子一喊,老李头连带着老李太太一起向着门口看了过来。

  “大姑,你咋来了吗?”宝吉第一个冲出门外,看到是李福英儿来了,伸手帮着拎东西进了屋。

  “爹,今儿个你没出去啊?”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C439
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ