ดาวน์โหลดแอป
53.02% 而立不惑年 / Chapter 351: 第350章:偶遇二太爷

บท 351: 第350章:偶遇二太爷

鲍文芳看到李福祥向着门外走去,便紧跟着追撵了上去:“福祥,你这是去做啥嘛?”

  李福祥走出屋门,站在院子当中看看头顶上的蓝天微微叹息。

  “俺也不知道,就是想着要出去走走,你赶紧去给宝莲取钱去吧!”

  “那成,你出去走走,俺去给宝莲取钱去!”

  鲍文芳走后,李福祥又独自在院里站了一会儿,随后便出了院门向着大山走去。

  要说这后山还真的是个好地方,空气好,人少,安静,特别适合人散心。

  李福祥沿着山道一点一点的往山上走,想要走到山顶上看看这山下的全部景观。

  却不想身后传来一阵吆喝声,接着便看到了久违的放羊老人。

  “二太爷?”

  “福祥娃子,你咋在这呢?”

  二太爷手挥着羊鞭子,在半空中摔打了一声,接着羊群便走向离他不是太远的地方开始吃草。

  而李福祥则走过去扶着二太爷找了个地方坐了下来。

  “二太爷,您老今年有八十没有?”

  “差不多了,比你爹大15岁,75了!”

  “您都这么大岁数了还敢自个儿赶着这些羊群在山顶上放羊,真的了不得啊!”

  李福祥一边说着一边掏出自己的香烟递给二太爷一根:“拿着,回去抽抽,这是俺从外面带回来的香烟!”

  二太爷接过香烟在鼻尖下闻了闻,嘿嘿一笑:“你小子,就是会哄人开心!”随后又把香烟夹到了耳后。

  “你今儿个这是又遇到了啥难心事儿了吧?”

  “没有,能有啥心事,这不在家没事干出来走走、看看、透透风儿!”

  二太爷看了看李福祥,呵呵一笑:“成吧,你说是啥那就是啥吧!”

  两个人说完又是一阵哈哈大笑。

  突然!

  “福祥娃啊,俺听说你不去外面了?”

  李福祥微微叹息:“哎~~不去了,以后就在家,在咱这李家村那也不去了!”

  二太爷依旧坐在地上,手里握着羊鞭子看向山下的景色微微乏笑。

  “不去就不去了,守家在地的多好啊!咱这李家村有山、有树、有朋友,最好的还有咱这黄土地,咱的老婆孩子热炕头!”

  “是啊,咱李家村有山有树,还有黄土地,老婆孩子热炕头!”

  看似李福祥是在重复复读二太爷所说的话,其实是李福祥在说给他自己听。

  这李家村有这么多富裕的条件,为何非要出去挣钱,在家难道就挣不了钱吗?

  李福祥跟着二太爷又坐了一会儿,看天色不早了,便跟着二太爷赶着羊群一起下了山。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C351
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ