ดาวน์โหลดแอป
31.72% 而立不惑年 / Chapter 210: 第209章:秋收到了

บท 210: 第209章:秋收到了

周明香看李富贵跟着她呛呛起来,心里更加的难受,甚至连李富贵反驳一句,都觉得李福贵不长进。

  “大哥、大嫂为啥从小把宝吉放到咱爹的身边养活儿,还是不是因为咱爹有钱吗?要是没有钱,你看他们俩能把孩子放到咱爹身边?”周明香不依不饶的说到。

  同时又给李福祥扔下了一句话:“赶明儿个,把宝华扔给咱爹给咱们看着!”

  “哐当”一声,周明香离开了屋子。

  李福贵看到周明香走后,心里这个堵啊。

  自己的媳妇儿乍就不能消停消停好好过日子,一天天总是想着便宜了谁,亏待了谁的事情!

  次日一早!

  天还不是太亮,李宝莲便被鲍文芳叫醒起床吃饭去上学。

  “宝莲,到学校一定要听老师的话,学习好各门功课啊?”鲍文芳坐在闺女的旁边,看着闺女一口一口吃着碗里的热饭,心里有太多的不舍。

  李福祥则站在门口,听着媳妇儿对于女儿的叮嘱,心里也是跟着一阵的难受。

  起身站起来,走到闺女身旁,从自己的衣兜里面拿出三张蓝票递给了闺女宝莲。

  “宝莲,拿着,这是你的生活费!”李福祥说着,看宝莲没有伸手接钱,便把钱放到了宝莲的跟前。“拿着,没有生活费你吃啥、喝啥吗?”

  李宝莲接过钱,拿出一张递给了李福祥:“二十块钱就够了,三十是不是有点多了?”

  李福祥看到宝莲这样说,心里还是比较宽慰的,但是也没有伸手去接李宝莲手里递回来的十块钱。

  吃过早饭,宝莲便拿着自己的行李跟着鲍文芳、李福祥向着村口走去。

  这时候,村口早已经停了一辆前来接他们上学的三轮车,车上已经坐了几个一起上学的学生。

  原本鲍文芳跟着李富祥不喜欢自己的闺女坐这种没有证件的拉脚车。

  可眼下天色还太尚早,班车还没有开工通勤,要是不坐三轮车,根本不能在第一趟课上课之前赶到学校。

  李福祥跟着开车的三轮车司机再三交代路上开慢点,才稍稍放点心,一直目送闺女坐的车消失在村口,才转身回了家。

  …………

  夏天过完了,秋天又到了。

  满地的金黄加上树上的果实,预示着人们今年过了一个丰收年。

  李福祥跟着鲍文芳站在自家地头儿看着满地的苞米以及各种蔬菜,心里也是跟着喜庆的狠。

  “文芳啊,今年这苞米可不能少打了啊?”

  “是啊,今年这地里的庄稼确实是比往年长得好,一块地怎么也能比往年多打出个百八十斤的苞米!”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C210
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ