ดาวน์โหลดแอป
27.64% 浦江东 / Chapter 157: 第157章 黄浦江的味道

บท 157: 第157章 黄浦江的味道

对面船靠岸,闸口一开,船舱里的人就扑一记统统涌出来了,像开闸泄洪一样。等开闸的时候,岸上的人是踩在栈桥上的,脚下就是铁丝网,下面直接可以清晰地看到黄浦江。要是胆小的话,会吓牢牢的。

  对面走光,放客的闸门缓缓拉开,一下子所有人就往前涌。船上的广播里不停在喊,不要急不要拥挤。但基本上没有用。岸上的乘客仍旧迫不及待的奔向船舱,都预想找到一个上下船方便又安静舒适的位置。

  不一会,渡轮上乘客差不多挤得满满当当。“铃铃铃……”,一阵急促的敲铃声响起,马上就要开船了。

  因为之前一直和父亲乘轮渡,小毛现在已经有了很丰富的经验。

  他知道一进去就先找船舱里的四个角。如果运气好,兴许还能找到一个座位暂时歇歇脚。但这天不巧,角落都占了,他和大姐只好随着人流站到了船头上。

  左挤右挤,船头一角的人缝里,小毛和姐姐被挤得差不多要和别人的永久自行车合二为一了。不过也总算是安定下来。

  “过江最苦就是这个时候和冬天,江风冷是冷的要死,船舱没有一块玻璃的,无论你立在哪个角落,都是一样的,那怕是穿衣服再多,照样冷得刮刮抖。”姐姐不小心咽下一口风,有些难过地说道。

  “是的啊。”对于轮渡的拥挤,这一年多在上海上学的经历,实在是太印象深刻了。

  在小毛的记忆里,摆渡船上最多的就是自行车,特别是自己每天上学时候的早高峰,码头里出来进去的全是乌泱泱一片的自行车大军。

  甚至有一些带孩子的父母,把小朋友架在船沿的栏杆上。通常来说,只要两只脚不要伸到外面、背朝外,船上的工作人员是不会制止的。

  小毛想起自己小时候也是这样坐轮渡的。

  用现在的眼光看,这肯定是危险的动作。但当时那种肩膀贴肩膀、屁股顶屁股的局面,能让自己的孩子置身人群外就已经是很奢侈的事情了。

  不过拥挤归拥挤,每个乘客几乎都是站着不动,所以渡轮上还算乱中有序。这时候,就有熟悉的人互相打招呼,或者时不时说上几句话。

  “乘轮渡时候,总归是抢外面的位置,最好能靠着围栏。”小毛扭过头,朝姐姐轻声说道。

  姐姐笑笑,说道:“不要看现在这么拥挤,但是小辰光那会,你最欢喜的就是到黄浦江上看大轮船了。”

  “对的呀,摆渡过江就是我小时候的梦想时刻。江中大大小小、不同功用各异的运输船只,对了,尤其是那种船上插满五颜六色彩旗的远洋巨轮,更是我小辰光最津津乐道的事。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C157
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ