ดาวน์โหลดแอป
62.54% 明天下 / Chapter 581: 第六十章我回来了

บท 581: 第六十章我回来了

第六十章我回来了

  (听人说机械键盘好用,用了,然后满篇错别字,改过来了,机械键盘也扔了)

  韩秀芬踏上潮州坚实的土地之后,身子不由得摇晃一下,马上就站的稳稳当当的,雷奥妮却直挺挺的栽倒在沙滩上。

  习惯了舟船摇晃的人,上岸之后,就会有这种类似晕船的感觉。

  这需要时间适应,所以,雷奥妮好不容易爬起来之后,才走了几步,又摔倒了。

  这一次韩秀芬抓住了她的脖领子将她提了起来。

  来海岸边迎接他的人是朱雀,只不过,他的脸上没有多少笑容,冰冷的眼神从那些当海盗当的有些散漫的蓝田军卒脸上掠过。军卒们纷纷停下脚步,开始整理自己的衣着。

  “这是一位高贵的伯爵先生吗?”

  雷奥妮怯生生的问韩秀芬。

  “不,他是蓝田另外一支海军的副将。”

  “他跟张传礼不太一样。”

  “跟这位老先生相比,张传礼就是一只猴子。”

  韩秀芬话音刚落,就看见朱雀先生来到她面前弯腰施礼道:“末将朱雀恭迎将军荣归。”

  韩秀芬同样抱拳施礼道:“有劳先生了。”

  朱雀道:“为国开辟万里海疆,将军功在天下,功在千秋。”

  韩秀芬再次还礼道:“先生老当益壮,历经劫难,依旧为这破败的天下奔走,可敬可佩。”

  朱雀笑道:“苟活之人不敢当将军赞赏,请入行辕安歇。”

  一辆朱红色马车驶来,韩秀芬猫腰上了车,雷奥妮也想上去,却被朱雀瞪了一眼之后,上了另外一辆蓝色的马车。

  马车很快就驶进了一座满是亭台楼阁的精致小院子。

  韩秀芬下了马车之后,就被两个嬷嬷引领着去了后宅。

  在婢女的伺候下卸掉了重甲,韩秀芬长舒一口气,坐在花厅中喝茶。

  不一会,穿着汉人女装的雷奥妮扭扭捏捏的走了过来,低声对韩秀芬道:“她们把我的礼服都给收起来了,不准我穿。”

  韩秀芬想起雷奥妮那些露着大半个胸脯的礼服摇摇头道:“那种衣衫不适合这里。”

  雷奥妮笑道:“这身衣衫我也很喜欢,你看,全是丝绸!”

  说罢看看周围的亭台楼阁羡慕的道:“这就是你的故乡?”

  韩秀芬轻蔑的摇摇头道:‘这里仅仅是一处海港,我们还要走两千多里地才到蓝田。”

  雷奥妮惊讶的张大了嘴巴道:“天啊,我们的王的领地居然这么大?”

  韩秀芬笑着给雷奥妮倒了一杯茶道:“这仅仅是一部分。”

  “她们给我穿了绣花鞋。”


ความคิดของผู้สร้าง

第二章明日继续补缺少的章节。

Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C581
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ