ดาวน์โหลดแอป
12.91% 明天下 / Chapter 120: 第一一零章骄傲的凤凰蛋(求订阅,求月票)

บท 120: 第一一零章骄傲的凤凰蛋(求订阅,求月票)

  第一一零章骄傲的凤凰蛋

  福伯的行动力很强,一天时间就把西安府最好的金匠全部找来了,足足有七个之多。

  由于冯英在石柱宣慰司长大,云昭就猜测这位小姑娘的身上一定有很强的西南民族的特点。

  不论是彝家,还是土家,亦或是人数最多的羌人,乌斯藏人都有挂大首饰的习惯。

  久而久之,很多汉家女子也就有了这个习惯。

  据云昭所知,最重的有超过二十斤重的。

  钱多多见匠人们挑选了无数令人眼热的珠宝玉翠,多少有些羡慕。

  钱少少一边擦拭自己从少华山弄来的青铜门钉一边对姐姐道:“等我将来给你打造一套更大,更重的。”

  钱多多忧郁的道:“姐姐不在乎什么首饰,只是咱们出身卑贱,不像人家只要是名门之后,就能平白被人高看几分。”

  钱少少丢下门钉道:“我怎么没有这种想法?我觉得姐姐在青楼里待久了,学会了梁妈妈的那一套骗人的东西了。

  什么叫身份?

  昨日里是宰相家的千金,今日里就成了一个街头卖笑的娼妓,这样的事情我们姐弟两个见得还少吗?

  话是少爷说的那句话好——我命由我不由天!

  那个冯英虽然被我云氏看重,最重要的原因就是她对我们家有用。

  而这个有用是她父兄们拿命给她挣来的。

  这没什么好羡慕的,要是你弟弟我豁出去命给你弄这么一套首饰,你心里高兴不?”

  钱多多搂着弟弟的肩膀,亲昵的将脸贴在弟弟脸上轻声道:“你才是我的命啊。”

  钱少少仰着头享受了片刻的温存,就对姐姐道:“你别喜欢上少爷,这不是好事。”

  钱多多诧异的道:“咦?你不是很崇拜你家少爷吗?”

  钱少少道:“崇拜不一定就要让他当我姐夫啊。”

  “你觉得他不好?”

  “他其实很好,对整个蓝田县的人都很好。”

  “既然人很好,我为什么不能成一家人呢?”

  “他的事情很多,顾不上你……”

  钱多多笑着拍拍弟弟的脸蛋,背上书包出门去了玉山书院。

  目送姐姐走远,钱少少再看看坐在书房看书的云昭,再次点点头轻声道:“我说的没错。”

  在青楼长大的孩子,对这些情情爱爱的事情早就看破了,这世上所有的事情,都没有让自己过得舒坦重要。

  云氏的新粮食刚刚下来,就被乡亲们用自家的粮食给换走了。

  不过,他们依旧不愿意把这些新粮食种在水田里,而是准备来年大面积的种在旱地上。

  云昭知道,这对他们来说,已经是最大程度的冒险了。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C120
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ