บท 14: Chapter 13
You want more?
"Yan ba talaga ang susuotin mo, huh?" Masungit niya akong tiningan mula ulo hanggang paa.
"Oo! Bakit ba? May problema ka?"
"Naka bistida talaga?" Ulit pa niya.
"Teka lang ha, Ilang oras ba ang biyahe papunta sa Batangas? Tsaka hindi ba tayo matatraffic?" Pag-iwas ko sa tanong niya.
"Traffic? Walang traffic sa ere."
"Ah may point ka, huh? Ere?"
"Chopper ang sasakyan natin."
"What? Seriously?"
"Yeah. Palitan mo iyang suot mo ngayon. Gusto mo bang tangayin ng hangin?" Seryoso na siya.
"Oo na! Eto na magpapalit na."
Sayang naman. Ang ganda nitong kulay puti kong wrap dress. Hay! Suotin ko nalang yung baby blue na jumpsuit ko kagabi kasi malinis pa yun eh.
"Are you happy, Señorito?" Masungit ko siyan hinarap.
"That's better."
Sumakay na kami sa elevator at pinindot ng security ni Alec ang 16th floor. Bumaba kami at inabutan na papalapag na ang chopper.
"Sir Alec, Welcome back." Nakipag-kamay ang piloto.
"Get in, Carmen." Inalalayan niya ako paakyat sa chopper. Nakipag-usap pa siya at sumakay narin.
"Wear this." Binigay niya ang parang headphones sa akin.
Ngayon lang ako naka-sakay sa chopper at para akong batang tuwang-tuwa. Iba pala ang feeling kapag chopper ang sinakyan noh.
Kinuhanan ko ng litrato ang paligid at nag-selfie. Namataan ko na naka-tutok ang phone ni Alec sa akin. Hindi ko na lang pinansin at nagpatuloy sa pag-seselfie.
Mabilis lang ang biyahe namin at pagka-landing ng chopper ay sinalubong kami ng mga staff na may dalang tray ng inumin at cocktail food. Kumuha ako ng inumin at isang subuan ko lang ang appetizer.
Hoy! Ang pogi nung sumalubong na manager. Singkit siya at naka-suot ng aviator shades. Tapos ang tangkad at puti niya. Naka-undercut din ang buhok niya.
"Takaw talaga oh."
"Bakit ba? Binigyan nila ako oh."
"Tara na nga!" Nagpatuloy na siya sa paglakad.
"Ano ba ang problema mo? Ang sungit sungit mo! Iwan kaya kita dito." Napikon na ako.
"Eh ikaw? Kanina ka pa nakatingin doon sa waiter. Parang nilalamon mo na yung lalaki kasabay ng pagkain mo dyan."
"Ano bang inaarte mo, huh? Nakatingin lang eh! Parang ewan. Dyan ka na nga! Bwisit ka!"
Nag walkout ako at nagtanong kung nasaan ang bathroom. Nag-salamin ako at inayos ang buhok ko. Napansin ko na lagpas balikat na ito. Parang kapapa-gupit ko palang two months ago bago ang debut ko.
Naglagay ako ng lipstick at naabutan ang isang babaeng lumabas sa isang cubicle. Mukha siyang supermodel dahil sa tangkad niya at haba ng buhok niya. Blonde ito at may bangs pa.
"You look good on that coral lipstick." She complimented.
"T-Thank You, Ma'am."
"I'm Adrianna, by the way. You are?"
"I-I'm Liv Cameron, but you can call me Carmen." I smiled.
"Sino ang kasama mo dito?" Malumanay niyang tanong.
"Si Alec. Alec Daniel Alvidrez."
"Wow, Really? Sumama ka sa kanya dito?"
"Y-Yes, Why?"
"Wala lang kasi, maganda ka and you look and act much better than his girlfriend before. Anyway, Do you want to get coffee with me?"
"Sure!"
Sabay na kaming lumabas ng cr at naabutan si Alec na may kausap na napaka-kisig na lalaki.
"There you are, Babe." Inabot ng lalaki ang kamay ni Adrianna.
"This is Alec, Babe. He's my cousin." Pakilala ng Lalaki.
"And you are?" Tanong sa akin.
"This is Liv Cameron Llorente." Pakilala sa akin ni Alec.
"Hello, I am Zacharius Ainsley Buenavidez. Just Zach." He smiled and offered his warm hand.
"Carmen and I met in the comfort room." Dagdag ni Adrianna.
"Babe, Baka pwede na natin sila ihatid sa room nila? Para makapag-pahinga pa silang dalawa."
"Sure, Babe. Ako na lang ang mag-aasikaso." Adrianna offered.
"Bro, Nandoon na sila Owen sa beach. Kayo na lang inaantay namin."
"Sige susunod kami." Sagot ni Alec.
Inihatid kami ng bellboy at ni Adrianna sa kwarto namin. Pinaalala din ni Adrianna na mag lunch muna kami sa beach kasama ang iba pang pinsan nila Alec.
"Wear your swimsuit, ha. Para makapag-bonding din tayo." She smiled.
"I'll go ahead, Alec and Carmen." Paalam niya.
"Thank You." Sabi ko.
Ang maleta namin ay narito na sa aming kwarto. Naka-higa si Alec sa nag-iisang kama dito. Isang kama lang ito at wala pang sofa. Kagabi kasi ay natulog siya sa sofa at ako ay sa kama.
"Hindi mo ba pupuntahan ang mga pinsan mo? Hinihintay ka na nila doon. Kanina pa daw."
"Hindi, Inaantok ako."
"Tumayo ka nga dyan! Mahiya ka dahil kanina ka pa hinihintay ng mga iyon."
"Fine!" Nagdabog siya.
Parang nireregla yung lalaki na ito. Nakakainis eh. Mamaya ko na lang aayusin ang mga gamit ko. Kinuha ko na muna ang kulay puti ko na two-piece. Blue and white stripes ang pang-itaas ko na pinares sa puti kong pang-ibaba. Ni-braid ko rin ang buhok na parang headband.
"Bakit ganyan ang suot mo?" Agad niya na naman akong sinungitan.
"Two piece! Bikini! Ano ba gusto mong isuot ko? Pantalon? Bistida? Eh siraulo ka pala eh!"
"Hay! Bahala ka dyan! Tara na nga!" Nauna na siyang lumabas.
Nag dabog ako palabas ng kwarto habang dala-dala ang beach towel ko at sunblock. Naka puting board shorts si Alec at walang suot na pang-taas.
"Bro!" Nag fist-bump sina Alec at ang mga lalaki.
"Who's this fine lady with you?" Tanong nung isa.
"This is Carmen." Malamig na pagpapakilala sa akin ni Alec.
"Hi, Carmen! I am Owen!"
"Hello, Owen. It's nice to meet you."
"Ako naman si Alistair, Pero Ali nalang para sayo." He winked.
"That's enough introduction." Malamig na pag-putol ni Alec.
"Oh, Possessive ka na ngayon sa girlfriend mo?" Biro nila Owen at Ali.
"Ay! Hindi niya ako girlfriend."
"Hindi pa pala girlfriend eh." Siniko ni Owen si Ali.
"Girlfriend ko to! Right, Sweetheart?" Tinaliman ni Alec ang kanyang paningin sa akin.
"A-Ah, Oo. Kakasagot ko pa lang kasi sa kanya and I still couldn't believe."
Yuck. Di ko masikmura mga pinagsasabi ko ngayong araw. Hindi ko alam kung may pang-international na lahi itong mag-pipinsan na ito. Napaka-gagwapo. Para silang lumabas galing sa mga fairytale na libro.
Naupo ako sa Beach Chair at naglagay ng sunblock sa paligid ng katawan ko. Nalagyan ko na ang braso at binti ko. Ang likod ko ay hindi ko maabot.
"Isa pang deny mo sa akin, lagot ka." Pagbabanta niya.
"Oh? Bakit? Anong gagawin mo?"
"Hahalikan kita baka gusto mo?"
"Bakit? Gagawin mo ba ha? Tsaka di ko hahayaan mangya—"
Dapat hindi na ako tumutol sa sinabi niya. Dumampi na naman ang labi niya sa akin. Pero this time, His kiss wasn't soft as I experienced before. It was intense. Parang inis ang nararamdaman ko rito.
"Get a room, Alec." Biro muli nila Owen at Ali.
Ngumisi lang si Alec sa kanila at binaling ang atensyon sa akin.
"Now, Sit down right here." Tinuro niya ang espasyo sa pagitan ng hita niya.
"No!"
"You want more, Sweetie?" He said in a seductive voice.
"No." Sinunod ko siya at naupo.
Naramdaman ako ang umbok niya sa likuran ko. As in! I can feel how hard he is in my back.
"Now you know why I'm mad." Sabi pa niya.
"That's why you don't want me to wear this?"
"Uhuh." Tumango siya.
"Now I get it." Ngumisi ako.
"You stay here hangga't hindi pa ito kumakalma."
Gosh, Please, No.
สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง