บท 930: Chapter 63 I hate this…

(Sean POV)

Hangang sa palabas na nga ang Mascot. Napatayo ako… saka napatitig sa aking tauhan na may gawin sila. I want to wear that damn mascot again…

Dahil naalala ko noon kung gaano nga kabaliw si Sena sa mascot na yan. Mas gwapo pa nga ako dito. Saka napangiti na lamang ako na parang may sumunod kay Sena parang maging die hard fan ng pulang bubuyog. This is a good plan. I need to wear that mascot to be able na makalapit sa kanila. Such a clever idea Sean. 

kahit nagmumukha na akong tanga sa hitsura ko… at di makapagsalita ang dalawa kong tauhan na alam ko sa isipan nila pinagtatawanan na ako ng sagad. I don't mind. Sila ang mawawalan ng trabaho kung makikita ko ni isang ngipin nila. Saka haharapin nila si Kamatayan kaagad kapag narinig ko ang bungisngis nila. Wag na wag silang magkakamali sa akin.