บท 870: II Chapter 12 Seven, fifty-six, Master Sean

(Sena POV's)

"Good Morning." bati ko sa guardia na nagbabantay sa may basement park. Ngumiti naman si Kuya na dagdag pogi points pero ayoko na ng gwapo. Hahaha. Di ko yan makakain. Saka ang dami nang gwapong lalaki sa buhay ko. Di naman ako kagandahan pero sadyang sinasadya ako ni Papa God na masanay na daw ako sa kanila. Plus ang gwapo din kaya ng Shin at Shun ko. Kamukha ni Sean.

Ahh basta anak ko sila! Walang Sean, Sean. Di ko man nga makalimutan si Sean, kasi nga walang ganoon. Mahal ko ang mga babies ko. Eh daddy nila mahal mo pa ba?

Tsk. Myself… wag mo na akong tanungin ng paulit ulit. Asaan na ba ang susi ko? Nangangapa nga ako sa bag ko habang papalapit sa pinagpatkan ng sasakyan ko. Alam ng mga tauhan ni L.A kung saan yun dapat i-park. Susi, magpakita ka na…