บท 438: Chapter 428 Missing You

@International_Pen

((( SENA )))

Yan. Magiging masaya na ata si Sean kapag narinig niya ang mga salitang to. Napaunat ako ng kamay at medyo nga pinupuyat na ako. Kaya napa 500 pose ako at napapikit… hangang sa feeling ko Sampung kilo na ang ulo ko kaya napasandal na ako ng aking ulo sa mesa. Namalayan ko na lang nakatulog ako.

((( SEAN )))

Nang lumapag ang chopper sa mismong harapan ng pamamahay ko. Gabi na at bilog ang buwan. Nakatayong nakasalubong sa akin ang mga tauhan ko. Agad akong umakyat ng silid… at habang naglalakad.

" Master Sean, ligtas na nakauwi sa probinsya ang inyong mga magulang, kahapon."

" Good."

Saka ng makita ako ng tauhan na nagbabantay ng pintuan ng silid namin… agad nitong binuksan ang pinto. Nadatnan kong nagmamadali ang dalawang katulong ni Sena na gisingin siya… natigilan sila at napayuko.

" You can leave us."

Nagsilabas sila. Lumapit na din ako kay Sena.