บท 98: Chapter 95 Finally!

((( Sena )))

Dahil iba-iba ang nationality nila… halos di ko sila maintindihan… Di rin nila ako maintindihan… Kaya

kahit anong luto nilang gawin… di parin lasang luto ni Tang Ismael… Patay naman…

Halos di ko na kayang

tumikim… dahil ang dami ko nang Kinain…

Ang gagaling naman nila mag-garnish… tapos ang bibilis magluto… kaya lang namalayan ko halos

dalawang oras na kami nasa kusina…

Ang dami na nang putahe… at mga try again na putahe ang nasa

mesa… Patay…

Oo, ako lang naman ang tumitikim… Di ako marunong magluto. Ahahahaha… Patay talaga ako. Itinaya ko

pa naman ang buhay ko dito… Huhuhu… mga kuwan… umayos naman kayo Please… Kasama niyo ako

ibibitay ni Sean eh…

Lumapit ako kay Butler Nazi na kanina pang patingin-tingin ng ginagawa namin… Siya din tumitikim… at

yung katulong dito… Sabi nila Okey lang daw… Eh, sa akin di Okey… alam ko yung hinahanap ni Aaron

eh…

" Kumain na ba yung lalaking yun?"

"Sino po ba?"

"Si… Aaron…"