บท 18: Chapter 16 Who's the Monster
<<< George >>>
"We were sorry about this previously incident." personal na pahayag ng Presidente.
Habang hawak ko ang sanhi na pagkadapa ni Master Sean. ID na isang Babae.
Naunang ipinapakilos muna ni Master Sean ang tungkol sa pagkalat ng litrato sa nakakahiyang situation na iyon. Kaya naman sadamak-mak na Camera at mga video devices ang nasa malaking kahon na ngayon sisirain na lamang.
Walang imik si Master Sean. Ngunit ngumisi siya. Ngusi na gustong pumatay.
"We will handle --."
Itinaas niya ang kanyang kamay.
"Well Mr.President, we will handle it." ako na ang nagsalita para kay Master Sean.
"So, in that case, we are very sorry."
Nang may tumutok ng baril sa presidente. Kanina ko pa kasi naririnig ang salitang " Sorry." Ang mga salitang ayaw na marinig ni Master Sean. Dahil para sa kanya, ang salitang yun ay nakakababa ng pagkatao, at ang mga salitang ginagawa ng mga tao upang bayaran ang pagkakamali nila. Ang salitang hinding-hindi niya matatangap.
"Master Sean doesn't want to hear that word."
saka ibinaba ng pinakamatikas na tauhan ni Master Sean ang baril.
"George, escort him outside."
"Mr. President." Sabay lahad ko ng kamay ko sa pinto. Tumayo nga ito at kasama kong lumabas. Kaya umuwi si Master Sean sa bansang ito, upang tulungan ang economiya na nagsasanhi ng paghihirap ng pinoy. Alam niya na dahil ito sa kurruption na nangyayari sa bansa. At balak niyang isa-isahin ang mga taong nakaupo sa gobyerno ngyaon… sa ngayon, inuumpisahan na niyang makuha ang detalye tungkol sa pangulo ng bansang ito. Businessman always hate politician, mind that.
"We will see you sooner Mr. President and thank you for a warm welcome."
Sabi ko nang maihatid ko. Wala na itong nasabi pa, kaya agad na pumasok nang sasakyan niya bago pa man pagkaguluhan ng mga media. Madami parin sila… ginagalang namin ang pagiging Malaya ng mga taga media, ngunit di naman namin pinapalampas kung mangingi-alam na sila tungkol kay Master Sean, lalo na sa palihim na personalidad nito.
Pagpasok ko ibinigay sakin ng assistant ko ang hinihingi kong Documento.
Documento para sa mga bagong bodyguard ni Master Sean na mga experto dito sa bansa ng pilipinas at Documento tungkol sa ID na sanhi ng aksidente.
Napaka sensitibo ni Master Sean, kaya kahit maliliit na bagay hindi niya winawalang bahala. Di ko alam sa ngayon kung ano ang gagawin niya sa pang mamay-ari ng Identification Card. Wala parin siyang utos na hanapin ang babaing yun, ngunit alam ko pinag-iisipan niya.
Nagulat na lamang ako ng may yumakap sa binti ko.
"Tobby..."
"Daddy! Youre in Danger!" Natatarantang sabi sa akin ng anak ko… At hinihila na ang sleeve ng damit ko. Nilingon ko ang tumatakbong Nanny ni Tobby.
"Sorry Sir. Tobby..." Sabay nito, layo sa akin ng anak ko. Pero ayaw nito ako bitawan.
"Daddy, he is a Devil!"
"What are you talking about?" nagtataka ako sa sinasabi niya. Ayoko man pansinin ang sinasabi niya, ngunit alam ko di ito mahihila ng basta-basta ng kanyang Nanny.
Ibinigay ko muna sa Assistant ko yung mga documento, saka naupo upang maging ka level ko si Tobby.
"The one you serve Daddy is the Devil Young Man! Who owned the Candy Truck! They abducted some person and they became the ingredients of my favorite chocolate!"
"Herald Chocolates? Who told you that?" Mga bata talaga… pero kung wala namang lumason ng isipan nila…
"A Big sister at Dental Clinic. So, lets go home! Now!"
"Wait. You actually believe on that silly story?"
"Yes! He is Scary though. Your Boss is Monster!"
"Who's Monster?."
Bigla akong napalingon at napatayo. Nakasunod sa kanya ang mga tauhan niya.. at napatigil sa harapan namin.
ของขวัญ
-- ได้รับของขวัญแล้ว สถานะพลังงานรายสัปดาห์
-- การจัดอันดับด้วยพลัง 
-- หินพลัง