ดาวน์โหลดแอป
62.78% 穿书后,胖喵儿在八零做团宠 / Chapter 1788: 第1788章 娇娇宝贝(2)

บท 1788: 第1788章 娇娇宝贝(2)

嘴里虽然念叨,但见菜少了立马就去给他们再炒了几个。

  而几个哥哥们虽然没喝酒,但也还没从餐桌上下来,聊着天,说着现在的时政之类的,声音一阵高过一阵。

  阮娇娇听着他们的欢声笑语,即使声音大的连电视声音都盖过了,但还是觉得高兴,就喜欢这样聚在一起的日子。

  她捡起面前茶几上的水果刀,又看看那边还在聊天的哥哥们,想要削点水果过去给他们吃,削到一半的时候,身旁坐下了一个人:“娇娇削这么多水果做什么?”

  “四婶婶。”阮娇娇喊,指指身后还在聊天的大笑的哥哥们:“给哥哥他们吃的。”

  “咱娇娇可真懂事。”吴乐夸奖,伸手接过了她手中的水果刀,又道:“不过这种事情太危险了,以后还是不要做了,切到手了就不好了。”

  阮娇娇笑,没有坚持,看着吴乐将一个个的苹果削出来再切成小块,然后端起来送到哥哥他们那边的餐桌,几个哥哥自然是一个劲的夸,惹得旁边那桌的阮建国不舒服了,喝酒喝的脸红脖子粗,大着舌头一脸的委屈:“乖宝,爸爸没有吗?爸爸还比不上你的哥哥吗?”

  “我就知道,乖宝肯定是不爱爸爸了,爸爸的心都跟着碎了,碎了啊~”最后三个字还像是唱戏一样的拖长了音节,怨气重的不得了。

  “……”阮娇娇。

  还能怎么办?

  只能是扭头微笑:“当然不会啊,爸爸等一会,马上就送来。”

  “那为什么第一盘不给爸爸,果然爸爸不是罪重要的。”阮建国没事找事。

  “有的吃就不错了,哪那么多废话。”身后端着菜来的阮林氏手一比划,就是一筷子,阮建国捂着自己的头,再也不敢吭声了,只是眼神却是越发委屈的看着阮娇娇。

  阮娇娇朝他眨眨眼,回身去沙发那边,吴乐还坐在那儿,刚刚的话她也听到了,还想帮着削,但被阮娇娇拒绝了,笑着道:“爸爸心里不高兴,我要哄着他,四婶婶就别和娇娇抢功劳了嘛。”

  “你这孩子。”吴乐被逗笑,揉了揉她的脑袋,没有再抢着做。

  阮娇娇小心翼翼的削着苹果,一个削完拿第二个的时候,听到一直坐在身侧的吴乐突然探身过来,压低了声音问她:“娇娇啊,昨天来参加你订婚的,都是你的同学?”

  “嗯。”阮娇娇点点头。

  “那那个长头发,看着温温柔柔的那个,叫什么名字啊?”吴乐又问。

  阮娇娇眨眨眼,这才后知后觉的抬起头来,问:“四婶婶是说梁文静吗?她是我的室友,校友,不是一个班的。”


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1788
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ