ดาวน์โหลดแอป
41.67% 穿书后,胖喵儿在八零做团宠 / Chapter 1187: 第1187章 杨小娜(2)

บท 1187: 第1187章 杨小娜(2)

阮林氏一听这话就明白了,本来因为这是阮娇娇带回来的孩子而爱屋及乌的,现在看着她的眼神更是热切:“好孩子,好孩子,快进来。”

  杨小娜怔怔的看着阮林氏握着自己的手,她也有奶奶,但是她的奶奶不喜欢她,从小对她不是骂就是打,一口一个贱丫头,死丫头,赔钱货,更别说像现在这样被握住双手,夸着好孩子了。

  一直到被阮林氏牵到屋里,她都还没反应过来。

  “奶,你还难受不难受,要不你先去睡觉吧,我等会和小娜洗完澡就睡了,明天早上我们出去吃早饭,你不要起来给我们做早饭了。”虽然阮林氏并不是真的得了重病,但阮娇娇还是觉得心疼。

  “外面有啥好吃的,奶没事了,放宽心,小白今天给奶带了点好东西,奶现在有使不完的劲。”阮林氏心里熨帖极了,摸摸阮娇娇的小脑袋,又看向杨小娜:“小娜啊,你饿不饿啊,要不要奶给你煮点面条什么的?”

  杨小娜的存在,阮林氏早就知道了,对她,她当真是喜欢又感激的不得了。

  杨小娜还没从眼前这个美好的像皇宫一样的房子里醒神,闻言,只下意识的摆手拒绝,舒洁想到她的家境困难,听说一天到晚只吃窝窝头的,就道:“妈,你去睡吧,我去给他们下碗面条,小胥,你去隔壁问问小磊他们,他们应该还没睡下。”

  许胥点头,有杨小娜在,他是放心的,起身出去了。

  舒洁很少下厨,阮林氏哪里放心她,也跟着进了厨房,阮娇娇拉着杨小娜介绍一下自己的舅舅和秦擎,以及摇头摆尾的肉肉,就先去楼上了。

  “娇娇,你家真大真漂亮,那条狗也好看。”上了楼后,杨小娜站在阮娇娇的房间里,小声的说道。

  阮娇娇让她坐在床上,她也不敢坐,阮娇娇的床是米白色的公主床,蓬松又漂亮,她哪里敢坐,就怕坐赃坐坏了,甚至她现在站在阮娇娇的房间里,都觉得自己会脏了她的房间。

  阮娇娇也没强行拉着她坐,埋着头在柜子里哼哧哼哧的找着衣服。

  她的衣服一年到头都穿不完,很多甚至连穿都没穿过就塞到了角落里,尤其是这两年舒微公司起来后,她的衣服更是多到每隔一个月,就要阮林氏带一批回下河村,送给有需要的人。

  舒微开的是服装公司,一开始是主打童装,所以每一年阮娇娇的衣服都是她寄来的,这两年才慢慢的发展到了成人衣服。

  只是她衣服虽多,但都是童装,还真没有杨小娜可以穿的。


Load failed, please RETRY

ของขวัญ

ของขวัญ -- ได้รับของขวัญแล้ว

    สถานะพลังงานรายสัปดาห์

    Rank -- การจัดอันดับด้วยพลัง
    Stone -- หินพลัง

    ป้ายปลดล็อกตอน

    สารบัญ

    ตัวเลือกแสดง

    พื้นหลัง

    แบบอักษร

    ขนาด

    ความคิดเห็นต่อตอน

    เขียนรีวิว สถานะการอ่าน: C1187
    ไม่สามารถโพสต์ได้ กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
    • คุณภาพงานเขียน
    • ความเสถียรของการอัปเดต
    • การดำเนินเรื่อง
    • กาสร้างตัวละคร
    • พื้นหลังโลก

    คะแนนรวม 0.0

    รีวิวโพสต์สําเร็จ! อ่านรีวิวเพิ่มเติม
    โหวตด้วย Power Stone
    Rank NO.-- การจัดอันดับพลัง
    Stone -- หินพลัง
    รายงานเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม
    เคล็ดลับข้อผิดพลาด

    รายงานการล่วงละเมิด

    ความคิดเห็นย่อหน้า

    เข้า สู่ ระบบ