บท 1082: Chapter 24 Stop

(Jing-ER POV)

Nang biglang may tumunog… para yung dalawa biglang maghanap kung kaninong phone ang tumutunog. 

Teka? Phone ko ba?! NGEK! Akin nga! Jing-ER naman eh! Nagmadali kong kinuha sa aking bulsa at si Mama ang caller. Haist. Nanununod pa naman ako ng live drama. Nakukuha na nila ang sympatya ko tapos… heto lang sinira ni Mama. 

Ngunit napakasira-ulo ko talaga. Matagal ko nang Narealize ang attitude kong yan. Si Sena lang naman ang nagpakilala ng ugaling yan sa akin. Ang lakas ng volume ng phone na di ko alam kung sasagutin ko ba o hindi dahil nga narinig panigurado sa loob ng silid. 

Sinagot ko na… bahagyang lumayo na ako sa pinto. Tipong mayroong napadaan lang. 

"Hello Mama. Mamaya na po, may klase po kami ngayon." Saka naintindihan yun ni Mama dahil di naman ako nangaling sa genes niya. Sinisis niya si papa kung bakit napakabobita ko minsan! Sa kanya ko lang nakuha ang lakas ng loob na di ako nahihiya sa pinag-gagawa ko.