บท 1057: Chapter 1 Nevermind

(Aby Sena's POV)

Nireready ko na ang aking camera habang naglalakad nga ako sa hallway ng school namin. Ilang taon na ba ako sa school? Ahh… magfofour years. Four years na tumatayo nga ako para sa aking sarili. Four years na sarili ko lang ang maaring sandalan ko. Wala akong paki-alam sa paligid ko. As in wala talaga. Ano naman kung mahirap lang ako. Bwisit sila.